چگونه توانستم ارتقای سطح علمی دانش آموزان در مباحث فارسی و نگارشیادگیری گروهی و مشارکتی را بالاببرم

الگوهای برتر تدریس فارسی و نگارش موضوعی است که در رابطه با آن پژوهش های زیادی نگارش می شود. همچنین در رابطه باموضوع یادگیری گروهی و مشارکتی در فارسی و نگارش و بررسی روابط و تاثیرات آنها بر روی هم نیز جای بسی تامل است. پژوهشگران در رشته ادبیات فارسی همواره بررسی های علمی و پژوهشی خود را در این رابطه در معرض مخاطبین این رشته قرار داده اند. دراقدام پژوهی حاضر تلاش شده است که این موضوع بیشتر و دقیق تر بسط داده شود.تدریس مخصوصا در مباحث فارسی و نگارشبخشی از آموزش است و به آن قسمت از فعالیتهای آموزشی که باحضور معلم درکلاس درس اتفاق می افتد اطلاق می شود. فرآیندتدریس تابع فرهنگ تدریس است. ازاین رو، توالی تدریس درکشورهای مختلف فرق میکند.منظور از آموزش، فرآیند دوسویه یاد دهییادگیری اطلاعات، مهارت ها و نگرشهای مثبت درباره موضوعی است که متناسب باگروه سنی خاص ودرشرایط زمانی معین به اجرادرآمده است. وظیفه ی معلمان درفرآیند تدریس بالاخص در رشته ادبیات فارسی تنها انتقال واقعیت های علمی به دانش آموزاننیست بلکه باید موقعیت وشرایط مطلوب یادگیری رافراهم نمایند وچگونه اندیشیدن وچگونه آموختن را به دانش آموزان بیاموزند.یادگیری فعال هر روش تدریسی راشامل می شود که دانش آموزان را درفرآیند یادگیری درگیر می سازد. روشهای تدریس فعال فارسیو نگارش به روشهایی اشاره دارد که بتواند فعالیت های دانش آموزان را در این مبحث تقویت و یادگیری را به یک جریان دوسویهتبدیل نماید. مثل بحث گروهی، ایفای نقش حل مساله و... نتایج استفاده ازاین روش ها هم از سوی دانش آموزان و اولیای آن ها وهمازسوی راهبر آموزشی و تربیتی بازخورد مثبتی داشته است که این امر نیز نشان دهنده ی اثرگذاری روش های مذکور است.

کلیدواژه ها:

دانش آموزان ، روش تدریس فعال ، فارسی و نگارش ، یادگیری