تبیین رویکرد مفهوم ذهن آگاه در روانشناسی بالینی

ذهن آگاهی شکلی از مراقبه است که ریشه در تعالیم و آئین مذهبی شرقی خصوصا بودا دارد و به زبان ساده به معنای آگاه بودن از افکار،رفتار، هیجانات و احساسات است و شکل خاصی از توجه محسوب می شود که در آن دو عنصر اساسی حضور در زمان اکنون و قضاوت نکردن ارزش بالایی دارد. ذهن آگاهی حواس جمع بودن و بیداری صد در صد و آگاه بودن نسبت به همه رخداد هایی است که همین الان در اطراف ما و همین طور در درون بدن در حال اتفاق افتادن هستند. به این شکل که هیچگونه قضاوت و پیش داوری نسبت درست یا نادرست بودن از اتفاقات نداریم . آموزش ذهن آگاهی نه تنها سطح استرس را کاهش می دهد، بلکه می تواند به کاهش اضطراب یا افسردگی نیز کمک کند. همچنین می تواند برای کودکان دارای اختلالات یادگیری ، به ویژه اختلال بیش فعالی با نقص توجه مفید باشد. یک مطالعه نشان داد که کودکان دارای اختلالات یادگیری که تحت آموزش ذهن آگاهی قرار گرفتند نمرات بهتری کسب کردند و مشکلات رفتاری کمتری نسبت به قبل از شروع برنامه داشتند.

کلیدواژه ها:

ذهن آگاه ، روانشناسی بالینی ، رویکرد.