بررسی اثربخشی روش تدریس یادگیری معکوس با توجه به تفاوت های فردی دانش آموزان در سرعت یادگیری

هدف از انجام پژوهش حاضر بررسی اثربخشی روش تدریس یادگیری معکوس با توجه به تفاوت های فردی دانش آموزان در سرعت یادگیری می باشد ، جامعه آماری تحقیق حاضر دانش آموزان مقطع ابتدایی شهر همدان می باشد. طرح تحقیق ، طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل است . این طرح دارای دو گروه است و هر گروه دو بار مورد مشاهده (اندازه گیری) قرار گرفت . نخستین مشاهده با اجرای پیش تست و دومین آن با اجرای یک پس تست بود. بدین منظور در این تحقیق با استفاده از انتخاب تصادفی آزمودنی ها در دو گروه ۳۰ نفری جایگزین شد و سپس کلیه تست های مورد نظربر روی هر دو گروه اجرا گردیده ، بعد از آن گروه آزمایش به مدت ۲ ماه و هر هفته ۳ جلسه و به میزان ۳۰تا ۴۵ دقیقه جمعا ۱۶ ساعت متغیر آموزش معکوس را دریافت کردند. پس از آن به مدت یک هفته هیچ گونه مداخله ای صورت نگرفت و مجددا آزمایش ها به عمل آمد و ضمن استخراج داده ها، نتایج آزمودنی ها مورد تحلیل آماری قرار گرفت . پس از مطالعات مقدماتی منابع و پژوهش های انجام یافته در حیطه محیط پژوهش با در نظر گرفتن نوع و چگونگی اجرای آموزش معکوس اقدام به آماده سازی فضای آموزشی گردید. و همچنین جهت بررسی سایر متغییرهای تحقیق از پرسشنامه محقق ساخته استفاده گردید ، که دارای ۳۰ سوال ۵لیکرتی می باشد و روایی و پایایی آن با استفاده ازآلفای کرونباخ ۸۰/۰برآورد وموردتایید قرار گرفت . داده ها و اطلاعات به دست آمده در این مطالعه با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه ۲۳ مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفتند. جهت آزمون فرضیه های این پژوهش از آزمون تحلیل واریانس (ANOVA) در سطح معنی داری ۰۵/۰استفاده شد.یافته ها نشان داد که ، روش تدریس یادگیری معکوس با توجه به تفاوت های فردی دانش آموزان در سرعت یادگیری دانش آموزان نقش موثری ایفا می کند.

کلیدواژه ها:

روش تدریس ، یادگیری معکوس ، تفاوت های فردی ، دانش آموزان ، سرعت یادگیری