پژوهشی بر روش گروهدرمانی بیماری اعتیاد در دانش آموزان و سایر افراد جامعه

سال انتشار: 1402
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 72

فایل این مقاله در 15 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

IPECONF07_273

تاریخ نمایه سازی: 7 تیر 1403

چکیده مقاله:

امروزه »اعتیاد« یک بیماری زیستی -روانی -اجتماعی قلمداد می شود و عوامل متعددی در گرایش به سوءمصرف مواد مخدر موثر است .طبق آخرین تحقیقاتی که توسط وزرات بهداشت و درمان و آموزش پزشکی با همکاری نهادهای بین المللی صورت گرفته است ، حدود سه میلیون نفر مصرفکننده مواد افیونی بویژه تریاک، هروئین ، شیره و مرفین در کشور وجود دارد. روشهای درمانی به طورپیش فرض بر برنامه های پیشگیرانه تاکید دارند. بطور کلی برنامه های پیشگیری علاقمند به مداخله های زودهنگام هستند. انواع پیشگیریها سه قسم اند. پیشگیری اولیه که سعی دارد از بروز یک اختلال (سوء مصرف مواد) قبل از ایجاد آن جلوگیری کند. پیشگیری ثانویه که سعی دارد آن دسته از افرادی را که در معرض خطر بالای ابتلاء به اختلال سوء مصرف مواد هستند، شناسایی و با مداخله از ابتلای کامل و تمام عیار پیشگیری کنند. ج) پیشگیری ثالث : برای کاهش شدت یک اختلال سوء مصرف مواد طراحی می شود. راه دیگر مراکز درمانی تخصصی سوء مصرف مواد و الکل هستند این مراکز شامل مراکز سم زایی /دارو درمانی ؛ برنامه های توانبخشی سر پایی ؛ الکلی های گمنام (AA) و معتادان گمنام (NA) هستند. به طور کلی ۵ روش اصلی در درمان بیماری اعتیاد شامل درمان جسمی ؛ درمان دارویی ؛ درمانهای روانشناختی /مشاورهای؛ درمانهای گروهی و خانوادگی ؛ درمانهای سنتی (مثل طب سوزنی ) هستند. افرادی که تحت گروه درمانی قرار می گیرند باید از انگیزه بالایی برخوردار باشند و میل به تغییر در آنها زیاد باشد و در راستای رسیدن به این هدف به کوشند. ورود به برنامه گروه درمانی باید داوطلبانه باشد. از آنجا که روند جریان درمانی در این شیوه اصولا یک فرآیند کلامی است . فرد بیمار باید از مهارتهای کلامی و مفهومی لازم برخودار باشد. افراد گروه یاد می گیرند، احساسات و افکار آزاردهنده خود را بیان می کنند، در مقابل احساسات دیگران واکنش های مناسب می دهند، در گروه احساس امنیت می کنند و می فهمند که تنها خود دارای مشکلات زیاد نیستند، بلکه هستند کسانی که مانند او درگیر فکر و هیجان و احساسی آزاردهنده بودهاند. ایجاد امید؛ عمومیت داشتن ؛ انتقال اطلاعات؛ نوعدوستی ؛ رشد مهارتهای اجتماعی ؛ رفتار تقلیدی؛ یادگیری همنشینانه (درونگروهی )؛ همبستگی گروهی و تخلیه روانی از روش های کمک به معتادان از طریق گروه درمانی هستند.

نویسندگان

رضوان پیرالو

کارمند آموزش و پرور ش

زینب سمیرونی زاده

کارمند آموزش و پرور ش

حکیمه پیرمرادیان

کارمند آموزش و پرور ش