جایگاه فرهنگ عامه و لزوم توجه به فرهنگ بومی در برنامه درسی رسمی

به طور ویژه فرهنگ ، الگوی معانی ویژه ای است که در طی زمان و تاریخ ، در نمادها گنجانده شده و منتقل شده است ، نظامی از تصورات و ادراکات به ارث رسیده شده که به شکل نماد بیان می شود و به وسیله آن آدمیان دانش خود را درباره زندگی و نگرش خود نسبت به آن را توسعه و حفظ می کنند. به عبارت دیگر آداب و رسوم،مولفه های ایدئولوژی هستند که به شکل گیری تصورات و ادارکاتمان در خصوص زندگی روزمره و اینکه چگونه آن را سپری می کنیم کمک می کنند ]۱۶.[ برنامه درسی هم تولید کننده فرهنگ است و هم محصول فرهنگ است . اگر ما فرهنگ را به عنوان نظام معانی که برای گروهی از ایفاگران نقش که در یک فضا/زمان، تاریخ و مکان مشترک قرار گرفته اند تعریف کنیم بنابراین منطقی است که درباره تدوین و انتقاد از برنامه درسی به عنوان فعالیتی هرمونتیک ،یعنی عمل تفسیر کنیم .]۳۱[این مقاله ی مروری که به کمک مطالعه ی کتابخانه ای و بررسی کتب و مقالات مرتبط تدوین شده است ، به دنبال آن است تا جایگاه فرهنگ عامه و لزوم توجه به فرهنگ بومی در برنامه درسی رسمی را بررسی نماید. نتایج مطالعه نشان داد با توجه به این که آموزش و پرورش رسمی رسالت گسترش و تحکیم ارزش های فرهنگی را بر دوش دارد، بنابراین لازم است که فرهنگ به معنای اعم کلمه مورد توجه سازمان های ، تربیتی ، به ویژه آموزش و پرورش قرارگیرد. و علاوه بر آن تنوع در آموزش بر اساس قومیت ، طبقه اجتماعی ، زبان، فرهنگ و علائق ، برای بقای هر جامعه ای یک ضرورت اساسی است . برنامه درسی رسمی کشور به عنوان یک سند سیاسی فرهنگی ، ناگزیر است در راستای تحقق این مهم قدم های موثری برداشته تا بتواند فرصت های مناسبی برای رشد و تعالی کشور بر جای گذارد.

کلیدواژه ها:

فرهنگ عامه ، فرهنگ بومی ، برنامه درسی