تدوین مدل فرسودگی والدینی بر اساس فرزندپروری ذهن آگاهانه با نقش میانجی شایستگی هیجانی و خودبیان گری هیجانی در مادران کودکان دارای عقب ماندگی ذهنی در شهر تهران

والدین امروز به سبب دگرگونی دنیای تربیت با فشارهای روانی زیادی روبرو هستند و در این میان، مادران به سبب مسئولیت بیشتر با فرسودگی بیشتری روبرو هستند. بر این اساس، پژوهش حاضر با هدف تدوین مدل فرسودگی والدینی بر اساس فرزندپروری ذهن آگاهانه با نقش میانجی شایستگی هیجانی و خودبیان گری هیجانی در مادران کودکان دارای عقب ماندگی ذهنی در شهر تهران به انجام رسید. این پژوهش از نظر هدف، کاربردی و از نظر روش، از نوع توصیفی - همبستگی بود. جامعه آماری تحقیق حاضر مادران کودکان با عقب ماندگی ذهنی در منطقه ۱ و ۶ شهر تهران بود. حجم نمونه با استفاده از فرمول مولر به تناسب هر سوال ۵ نمونه برابر با ۴۶۰ نفر انتخاب شد. به منظور گردآوری دادهها از پرسشنامه فرسودگی والدینی رزکام، بیراندا و میکلایج (۲۰۱۸)، شایستگی هیجانی اجتماعی زو و جی (۲۰۱۲)، خودبیانگری هیجانی کینگ و ایمونز (۱۹۹۰) و والدگری ذهن اگانه مک کفری، ریتمن و بلاک (۲۰۱۵) استفاده شد. یافته های پژوهش حاضر نشان داد که نقش میانجی شایستگی هیجانی و خودبیانگری هیجانی در رابطه فرزندپروری ذهن آگاهانه با فرسودگی والدینی تایید شد، زیرا مقدار t رابطه مستقیم فرزندپروری ذهن آگاهانه با فرسودگی والدینی برابر با ۵۶/۳-، با شایستگی هیجانی برابر با ۴۲/۱۳ و خودبیانگری هیجانی برابر با ۱۵/۱۰ بود و از سویی ، مقدار t رابطه خودبیانگری هیجانی با فرسودگی والدینی برابر با ۸۵/۵- بود. در نتیجه ، به روانشناسان در مراکز درمانی و توانبخشی و مشاوران مدارس پیشنهاد می شود که با ارتقای توانمندیهای هیجانی و ذهن آگاهی والدین دارای کودکان با نیازهای ویژه یا عقب ماندگی ذهنی ، زمینه آرامش روانی آنان در مراقبت از فرزندان خود را فراهم سازند.

کلیدواژه ها:

فرسودگی والدینی ، فرزندپروری ذهن آگاهانه ، شایستگی هیجانی ، خودبیان گری هیجانی