بررسی تاثیر ورزش صبح گاهی بر انگیزش تحصیلی دانش آموزان پسر پایه ششم ابتدایی شهر کرمانشاه

هدف پژوهش حاضر، بررسی تاثیر آموزش ورزش صبحگاهی بر انگیزش تحصیلی دانش آموزان پسر پایه ششم ابتدایی بود. طرح پژوهش نیمه آزمایشی از نوع پیش آزمون-پس آزمون با گروه گواه بود. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه دانش آموزان پسر پایه ششم ابتدایی شهر کرمانشاه در سال تحصیلی ۱۴۰۲-۱۴۰۱ بود که با استفاده از روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای، ۳۵ نفر در قالب گروه آزمایش و ۳۵ نفر در قالب گروه گواه انتخاب شد. ابزار جمع آوری داده ها پرسشنامه ی انگیزش تحصیلی هارتر (۱۹۸۱) بود. آزمودنی های گروه آزمایش به مدت ۸ هفته تحت آموزش ورزش صبحگاهی قرار گرفتند، اما گروه گواه مداخله ای دریافت نکرد. در پایان از هر دو گروه پس آزمون مربوط به انگیزش تحصیلی به عمل آمد. دادهها به وسیله ی نرمافزار۲۶ spss و روش آماری تحلیل کواریانس چند متغیره تجزیه و تحلیل شد. نتایج حاصل از تجزیه و تحلیل نشان داد که تاثیر آموزش ورزش صبحگاهی بر انگیزش تحصیلی (۰۰۱/۰(p< معنادار بود.

کلیدواژه ها:

انگیزش تحصیلی ، ورزش صبحگاهی