دیدگاه های تربیتی روسو ، اندیشمندی از عصر روشنگری تا دوره معاصر

از دوره تجدد و اوج گیری انسان ،مداری متفکران و مربیان به اهمیت آموزش و پرورش در بهبود و ضع بشر بیشتر پی بردند و ضمن انتقاد به آموزش و پرورش سنتی بینشهای جدیدی را در مورد هدف و روش آموزش و پرورش مطرح کردند. رفته رفته بر این بیداری نسبت به اهمیت تعلیم و تربیت و توجه به عالم کودکی و نوجوانی افزوده شد و این نهضت در قرن هیجدهم به ظهور متفکر و مربی بزرگ ژان ژاک روسو منتهی شد. روسو به انتقاد در آموزش و پرورش شد. او اعلام کرد که آموزش آموزش و پرورش باید با طبیعت محصلان سازگار با شد. پس از آ مربیان تربیتی پراگماتیسم که تقریبا نافذترین مکتب تربیتی قرن بیستم در جهان شمرده می شود و پیشرو آن دیویی بود ، توجه خود را بیشتر به دانش آموز معطوف می کنند با این اعتقاد اساسی که ما در جریان زندگی یاد میگیریم و از یادگیری مو ضوع هایی که مورد ا ستفاده نی ستند معذوریم . هدف از این مقاله برر سی مبانی تربیتی کودکان از دیدگاه رو سو و کانت در دو بخش اهداف و ا صول به صورت تطبیقی ا ست . روش مورد ا ستفاده در این مقاله رویکرد تحلیلی ا ست . از نظر تربیت هماهنگی و انطباق با طبیعت ا ست و کانت مهمترین هدف را تحقق تربیت اخلاقی از راه انضباط می داند . ا صول مشترک شامل تدریجی بودن تربیت مخالفت با تنبیه بدنی و در نظر گرفتن مجازات به شکل م شاهده نتیجه عمل ا ست . رو سو اعتقاد به آزادی در کودکی و تربیت برای زمان حال و پیروی از طبیعت دارد در نقد این دیدگاه میتوان بی توجهی به آموزش متناسب با رشد کودکان تا سن ۱۲ سالگی و دیدگاه منفی نسبت به جامعه و فاسد دانستن آن را مطرح کرد.

کلیدواژه ها:

روسو ، تعلیم و تربیت ، پراگماتیسم