شیوه های تربیت دینی دختران از دیدگاه قرآن و روایات و آسیب شناسی عوامل موثر برآن

از دیدگاه متون دینی ، تربیت دختران متمایز از تربیت پسران است . علاوه بر تفاوت هایی که از سوی روان شناسان و جامعه شناسان به اثبات رسیده است ، آموزه های متعدد دینی هم ، چه مستقیم و چه غیرمستقیم ، به تفاوت های تکوینی بین زن و مرد اشاره کرده اند. حیطه های تمایز تربیت آنها شامل اهداف، اصول و روش ها می باشد. دسته ای از اهداف تربیتی به انسانیت انسان جدای از جنسیت او بر می گردد. اما دسته ای از اهداف بنا بر شرایط جسمی و روحی دختران و نقش ها و وظایف ویژه آنها، در تربیت آنان ضرورت خاصی دارد. در رابطه با اصول تربیتی نیز، دسته ای از اصول برگرفته از اهداف عام تربیتی است ولی دسته ای دیگر، بنابر شرایط ویژه دختران در تربیت آنها از اهمیت خاصی برخوردار است .همچنین این پژوهش روشن می کند که یکی از مسائل مورد غفلت در خانواده که موجب آسیب دیدن تربیت دینی فرزندان در مقوله حیا و حجاب می شود، بی توجهی یا کم توجهی به حیا و حفظ آن در کودکان از همان ابتدای تولد و مسئله فرایند بودن تربیت است . از دیگر عوامل آسیب زا در این زمینه ، ناهماهنگی والدین با یکدیگر در خانواده، انتقال ندادن احساس ارزشمندی حجاب به فرزندان از طریق گفتمان خانواده و بی توجهی والدین به دوره های تربیتی فرزند، رسانه و معاشرت های خانوادگی نیز از جمله موارد دیگر است که بی توجهی در چگونگی برخورد با آنها موجی اثرات نامطلوب در امر تربیت دینی دختران در مقوله حیا و حجاب می شود.

کلیدواژه ها:

تربیت دختران ، حیا ، عوامل تربیت دینی ، آسیب های تربیت دینی ، قرآن و روایات