حق بر سلامت در لمعتین

اسلام را باید دین ازلی و ابدی دانست. از این منظر ابتنای احکام بر مصادرفقهی برسازنده و برآورنده منظومه ای است که از تراث پیشینیان باقی مانده است. گوشهگوشه فقه شیعه در عین استنباط احکام از این ادله توجه به حق های آدمیان را نیز دردستور کار قرار داده است. به همین سبب اگرچه نظام فقهی شیعه از برخی از حق ها بهنام، نام نبرده است اما توجه به این گونه حق ها را در دستور کار قرار داده است. چنینامری از کتب فقهی معتبر به راحتی قابل استنباط است. از معتبرترین کتب فقهیشیعی که در سیاق روایی مورد نگارش و شرح قرار گرفته است اثر ماندگار شهیدیناست که در نظام حقوقی ما به عنوان لمعتین شناخته می شود. این اثر گرانسنگ نیز ازتوجه به حق های آدمیان اگر چه در سیاق نگارشی خاص کتب فقهی خالی نیست بههمین دلیل می توان همزمان با کاربست و کارکرد آموزشی آن به عنوان متنی مقبول وپذیرفته در حوزه های علمیه از سوی دیگری نیز بدان نگریست و حق های آدمیان را نیزدر آن پی جست. به همین سبب با بازنگرشی به این متن شریف می توان در روزگارکنونی نیز از آن بهره ها برد و بدان استناد و استشهاد کرد. یکی از حق هایی که از متن وورای متن لمعتین قابل اصطیاد است حق بر سلامت است. مقاله حاضر می کوشد حقبر سلامت به معنای نوین آن که اگر چه با این لفظ در لمعتین درج نشده است امامظاهر آن را در این کتاب گرانقدر مورد انکشاف و بازآرایی قرار دهد.

کلیدواژه ها:

حق بر سلامت ، کتب معتبر فقهی ، لمعتین