توسعه حق بر سلامت در چهارچوب نظام حقوق بین الملل

حق بر سلامت انسانی، به عنوان یکی از اصول بنیادی حقوق بشر، در چارچوبنظام حقوق بین الملل نقش مهمی را بازی می کند. این حق به معنای دسترسی بهسلامتی فیزیکی، روانی و اجتماعی برای تمام افراد می باشد. توسعه حق بر سلامت درنظام حقوق بین الملل به منظور تضمین سلامت و بهبود سطح زندگی جمعی در جهان،از اهمیت بالایی برخوردار است. حق بر سلامت به معنای دسترسی بدون تبعیض بهخدمات بهداشتی و درمانی برای هر فرد است. توسعه این حق در نظام حقوق بین الملل،به منظور حفظ و تقویت سلامت جامعه و گسترش خدمات بهداشتی و درمانی در سطحجهان است که در نظام حقوق بین الملل بر اساس اصول حقوق بشر و تسهیل گراییصورت می گیرد. تسهیل گرایی توسعه حق سلامت به این منظور است که این امر ازجمله وظایف دولت ها و سازمان های مربوطه برای ایجاد شرایط مناسب برای تحقق حقبر سلامت محسوب می شود. اهمیت دستیابی و توسعه حق بر سلامت همچنین ضرورتتحلیل و بررسی ضعف موجود در توسعه سلامت در ابناء بشر از جمله ضرورت هایپرداختن به این موضوع در پژوهش حاضر است. این پژوهش با روش مطالعه کتابخانه ایبه رشته تحریر درآمده است. نتایج حاکی از این بررسی بیانگر این موضوع است کههمواره توسعه این حق در چهارچوب نظام حقوق بین الملل با مشکلات عدیده ای روبرواست که از جمله راهکارهای پاسخ به این معضلات می توان تقویت سازمان بهداشتجهانی، تنظیم و تنفیذ قوانین بین المللی سلامت و سرمایه گذاری در این خصوص است .

کلیدواژه ها:

بهداشت جهانی ، حق بر سلامت ، حقوق بشر و نظام حقوق بین الملل