تاثیرات طرح تحول نظام سلامت در گستره حق بر سلامت و ارتقا کیفیت خدمات درمانی

حق بر سلامت یکی از حقوقی است که در سطح ملی و بین المللی شناختهشده است. براساس میثاق بین المللی حقوق اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی، کلیه افرادبایستی از حق بر سلامت بدون هیچگونه تبعیض بهره مند شوند. برای سلامت تعاریفمتعددی ارائه شده است که تعریف مندرج در منشور سازمان جهانی بهداشت، سلامت را«سلامت جسمانی، روانی و اجتماعی کامل و نه فقط نبود بیماری و ناتوانی» تعریفکرده است. در راستای ارائه تعریفی قابل دستیابی از این حق، در میثاق نامه حقوقاقتصادی، اجتماعی و فرهنگی، حق بر سلامت، حق برخورداری از بالاترین سطح قابلدستیابی سلامت جسمانی و روانی» تعیین شده است. این حق در اعلامیه جهانی حقوق بشر ۲۳۰۹ میلادی به عنوان یکی از الزامات زندگی استاندارد تعیین شده است. براساس این اعلامیه، هر انسانی «حق برخورداری از یک زندگی استاندارد متناسب با سطح سلامت خود و خانواده اش شامل غذا، لباس، مسکن، مراقبت پزشکی و امنیت اجتماعیدر زمان بیکاری، بیماری، معلولیت، بیوه گی، سالخوردگی و سایر شرایطی را که درکنترل او نیست، دارد». این پژوهش به شیوه تحلیلی توصیفی و با استفاده از مطالعات کتابخانه ای، به ژرف کاوی مقوله استیناف حق بر سلامت عمومی از منزلگاه طرح تحول سلامت اشاره خواهد داشت. نتایج حاصل از پژوهش، گویای این قضیه است که تحولدر نوع بیمه، تحول در پرونده پزشکی، رویکردهای الکترونیکی شدن پرونده، تحت پوشش گرفتن حجم بیشتری از امراض در چتر حمایتی دولتی در قوانین بیمه و مسائلی از این قبیل به افزایش سلامت و در واقع احقاق حق و برسلامت عمومی می انجامد.

کلیدواژه ها:

طرح تحول نظام سلامت ، حق بر سلامت ، حقوق عمومی ، تامین سلامت