بررسی فقهی کتمان شهادت در شیوع بیماری های همه گیر (مطالعه موردی پاندمی کرونا)

زمینه و هدف: با توجه به شیوع پاندمی کرونا که منجر به ابتلا تعداد بسیاریاز افراد جامعه گردید؛ بر این اساس، دولت ها درصدد مبارزه با این بیماری و اتخاذتدابیری در راستای پیشگیری از ابتلا به آن شدند؛ از سویی نیز ازجمله مواردی که درافزایش همه گیری می تواند نقش داشته باشند برخی جرائم علیه عدالت قضایی ازجملهکتمان شهادت است. لذا هدف از مقاله حاضر بررسی فقهی کتمان شهادت در شیوعبیماری های همه گیر (مطالعه موردی پاندمی کرونا) می باشد.روش: این تحقیق از نوع نظری بوده و روش تحقیق به صورت توصیفی- تحلیلی است و روش جمع آوری اطلاعات به صورت کتابخانه ای است و با مراجعه به اسناد، کتب ومقالات است.ملاحظات اخلاقی: در تمام مراحل نگارش پژوهش حاضر، ضمن رعایت اصالت متون،صداقت و امانت داری رعایت شده است.یافته ها: یافته های پژوهش حاکی از این است در شیوع بیماری همه گیر که کتمانشهادت بر اساس قواعد فقهی ازجمله قاعده ممنوعیت کتمان حقیقت، قاعده غرور،قاعده تحذیر و قاعده لاضرر منع شده است باعث گسترش همه گیری و خسارات جانی ومالی زیادی به اشخاص حقیقی و حقوقی در گوشه و کنار دنیا وارد خواهد آورد. نتیجهگیری: برای تحقق جرم علیه عدالت قضایی به نصوص قانونی نیازی نیست بلکهبرای تعیین مصادیق خطا و تقصیر، همین اندازه که فعل یا ترک فعل منجر به ورودخسارت به دیگری شود و این خسارت در نظر عرف نامتعارف جلوه کند، کافی است؛خواه فعل یا ترک فعل مزبور مورد نهی قانون قرارگرفته باشد؛ خواه ناشی از نهی قانوننباشد درنتیجه کتمان شهادت که علیرغم اینکه در قانون نهی نشده است ولی بر اساسقواعد فقهی مورد نهی قرارگرفته است و این امر در موارد بحرانی ازجمله همه گیریبیماری اهمیت دارد و لذا نیازمند توجه قانون گذار به جرم انگاری آن است.

کلیدواژه ها:

شهادت ، کتمان شهادت ، بیماری همه گیر ، پاندمی کرونا ، جرم علیه عدالت قضایی