تاثیر تجربه زیسته دانشجو از آوای سازمانی و سکوت سازمانی: یک مطالعه روی دانشجویان روانشناسی و علوم تربیتی دانشگاه پیام نور استان یزد

تحصیل در دانشگاه تجربه ای مهم و تاثیرگذار در زندگی هر دانشجو است که با نام تجربه زیسته دوران دانشجویی نامیده می شود. این تجربه می تواند بر شکل گیری شخصیت، دانش، مهارت ها و نگرش های فرد تاثیر بسزایی داشته باشد. رابطه قوی بین تجربه زیسته و مولفه های سکوت سازمانی و آوای سازمانی وجود دارد. این پژوهش با هدف بررسی تاثیر تجارب زیسته دانشگاه ها بر درک تجربه ذهنی آن ها از آوای سازمانی با توجه به نقش میانجی گری سکوت سازمانی انجام شده است. پژوهش حاضر ازنظر هدف، کاربردی و به لحاظ شیوه گردآوری داده ها توصیفی از نوع همبستگی است که در آن رابطه بین متغیرها بر اساس هدف پژوهش مورد تحلیل قرارگرفته است.جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه دانشجویان کارشناسی روانشناسی و علوم تربیتی دانشگاه پیام نور استان یزد بوده و نمونه پژوهش با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی ساده ۸۴ نفر انتخاب شده است. ابزار جمع آوری داده ها شامل سه پرسشنامه خودگزارش بوده و داده های جمع آوری شده با استفاده از روش های آمار توصیفی و استنتاجی تجزیه و تحلیل شده اند. نتایج پژوهش نشان داد که تجارب زیسته دانشگاه ها بر درک تجربه ذهنی آن ها از آوای سازمانی با توجه به نقش میانجی گری سکوت سازمانی تاثیر دارد. به عبارت دیگر، هر چه تجارب زیسته دانشگاه ها مثبت تر باشد، سکوت سازمانی کمتر خواهد بود و در نتیجه تجربه ذهنی دانشجو از آوای سازمانی مثبت تر خواهد بود.این نتایج با نظریه انطباق فرد-سازمانی سازگاری دارد. این نظریه معتقد است که هنگامی که ویژگی های فرد و سازمان با یکدیگر سازگاری دارند، رضایت، تعلق و عملکرد فرد بهبود می یابد. در این پژوهش، نشان داده شد که تجربه زندگی در دانشگاه می تواند به عنوان یکی از عوامل مهم در انطباق فرد-سازمانی و بهبود درک ذهنی دانشجویان از آوا ی سازمانی موثر باشد.

کلیدواژه ها:

تجربه زیسته ، آوای سازمانی ، سکوت سازمانی ، دانشجویان ، دانشگاه پیام نور