اثربخشی ذهن آگاهی بر رضایت از زندگی و جهت گیری زندگی نوجوانان مبتلا به افسردگی و ایده خودکشی در مدارس

هدف پژوهش اثربخشی ذهن آگاهی بر رضایت از زندگی و جهت گیری زندگی نوجوانان مبتلا به افسردگی و ایده خودکشی در مدارس بود. پژوهش حاضر نیمه آزمایشی با پیش آزمون_ پس آزمون و گروه گواه بود. جامعه آماری پژوهش دبیرستان دوره دوم پسرانه نمونه دولتی استر آبادی گرگان در سال ۱۴۰۰ بود که تعداد ۳۰ دانش آموز به صورت در دسترس انتخاب شدند و به پرسشنامه های افسردگی ماریاکواکس (۱۹۸۱)، افکار خودکشی بک (۱۹۹۱)، رضایت از زندگی داینر (۱۹۸۹) و جهت گیری زندگی شی یر و کارور (۱۹۸۶) پاسخ دادند. گروه آزمایش ۸ جلسه شناخت درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی را دریافت کرد، اما گروه گواه هیچ مداخله ای دریافت نکرد. داده های با آزمون کوواریانس چند متغیره مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته های پژوهش نشان داد که با کنترل اثر پیش آزمون، بین میانگین نمرات پس آزمون افراد گروه های آزمایش و گواه در متغیر افسردگی، افکار خودکشی، رضایت از زندگی و جهت گیری زندگی تفاوت معنادار وجود داشت (۰/۰۰۱>p). با توجه به نتایج این پژوهش پیشنهاد می شود تا روانشناسان و مشاوران از نتایج این مطالعه در جهت کاهش افسردگی و افکار خودکشی و افزایش رضایت از زندگی و خوش بینی بهره ببرند.

کلیدواژه ها:

ذهن آگاهی ، رضایت از زندگی ، جهت گیری زندگی ، افکار خودکشی