اثربخشی طرحواره درمانی هیجانی بر خودتنظیمی هیجانی بیماران مبتلا به سرطان پستان

سرطان به عنوان عامل استرس زای منفی، تاثیر جدی بر سلامت جسمی و روانی مبتلایان دارد. این امر لزوم مداخلات روان شناختی را در این بیماران ضروری می سازد، لذا این پژوهش با هدف اثربخشی طرحواره درمانی هیجانی بر خودتنظیمی هیجانی بیماران مبتلا به سرطان پستان انجام شد. طرح این پژوهش نیمه آزمایشی از نوع پیش آزمون -پس آزمون- با گروه کنترل بود. جامعه آماری این پژوهش همه بیماران مبتلا به سرطان پستان مراجعه کننده به مرکز غیر دولتی سرطان شناسی بالغین در ارومیه را شامل شد. با روش نمونه گیری هدفمند (با در نظر گرفتن ملاک های ورود) ۳۰ بیمارانتخاب و سپس به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و گواه (هر کدام ۱۵ بیمار) به کار گرفته شدند. ابزار پژوهش شامل پرسشنامه خودتنظیمی هیجانی هافمن و کاشدن (۲۰۱۰) بود. بعد از ۱۲ جلسه طرحواره درمانی هیجانی نتایج آزمون تحلیل کوواریانس نشان داد که تفاوت میانگین نمرات خودتنظیمی هیجانی بعد از طرحواره درمانی هیجانی در مقایسه با گروه کنترل معنادار بود. به طوری که طرحواره درمانی هیجانی باعث افزایش خودتنظیمی هیجانی گردید (p<۰.۰۵). بر این اساس به متخصصان این حوزه پیشنهاد می شود برای افزایش خودتنظیمی هیجانی بیماران مبتلا به سرطان در کنار سایر مداخلات، طرحواره درمانی هیجانی را به کار ببرند.

کلیدواژه ها:

سرطان ، طرحواره درمانی هیجانی ، خودتنظیمی هیجانی