نقش سبک های ابراز هیجان در مشکلات بین فردی دانشجویان

زمینه مساله: یکی از مهمترین دلایل مراجعه دانشجویان به مراکز مشاوره، وجود مشکلات بین فردی است. سبک های ابراز هیجان از جمله متغیرهای تاثیرگذار بر روابط بین فردی به شمار می رود. هدف اصلی: پژوهش حاضر با هدف تعیین نقش ابرازگری هیجانی، مهار هیجانی و دوسوگرایی در ابرازگری هیجانی به عنوان سبکهای ابراز هیجان در پیش بینی مشکلات بین فردی دانشجویان انجام شد. روش: پژوهش حاضر توصیفی از نوع همبستگی بود. نمونه پژوهش شامل ۱۰۰ نفر از دانشجویان مقطع کارشناسی دانشگاه یزد در سال ۱۳۹۹ بود که به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. ابزار پژوهش شامل پرسشنامه های ابرازگری هیجانی کینگ و امونز (۱۹۹۰)، کنترل هیجانی راجر و نجاریان (۱۹۸۹)، دوسوگرایی در ابرازگری هیجانی کینگ و امونز (۱۹۹۰) و مشکلات بین فردی بارخام و همکاران (۱۹۹۶) بود. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون رگرسیون چندگانه استفاده شد. یافته ها: نتایج نشان داد از میان سبکهای ابراز هیجان، تنها دوسوگرایی در ابراز هیجانی با میزان بتای ۰/۵۳ قادر به پیش بینی مشکلات بین فردی دانشجویان است. نتیجه گیری: بر اساس نتیجه بدست آمده، آموزش در زمینه شیوه مناسب ابراز هیجان می تواند جهت کاهش مشکلات بین فردی دانشجویان مورد توجه قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

مشکلات بین فردی ، سبک های ابراز هیجان ، دانشجویان