رابطه شفقت به خود با سبک های دلبستگی در افراد دارای افکار خودکشی و عادی

یکی از اولین معیارهای خطر خودکشی داشتن افکار خودکشی است که ممکن است در نتیجه آن فرد اقدام به خودکشی بکند.از این رو پژوهش حاضر با هدف مقایسه شفقت به خود با سبک های دلبستگی در افراد دارای افکار خودکشی و افراد عادی صورت گرفته است. این پژوهش توصیفی و از نوع مقطعی مقایسه ا. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه دانشجویان مقطع کارشناسی و کارشناسی ارشد شهر تهران که در سال تحصیلی ۱۴۰۰-۱۴۰۱ مشغول تحصیل هستند بود.نمونه گیری این پژوهش به صورت خوشه ای چند مرحله ای بود و پس از تقسیم تهران به پنج منطقه جغرافیایی (شمال، جنوب، شرق، غرب و مرکز) که خوشه مرحله اول نمونه گیری بود دو منطقه به صورت کاملا تصادفی انتخاب شدند و سپس از لیست دانشگاه های آن مناطق دو دانشگاه شهید بهشتی واقع در شمال تهران و دانشگاه علم و فرهنگ در غرب تهران انتخاب و پرسشنامه های انلاین در میان دانشجویان در بازه سنی ۱۸ تا ۳۰ سال به صورت آنلاین اجرا شد که ۶۰.۸٪ این جمعیت بانوان و ۳۹.۲ ٪ آقایان بودند. نمونه این پژوهش شامل ۳۴۲ نفر و در دو گروه ۱۷۱ نفر افراد دارای افکار خودکشی و ۱۷۱ نفر افراد عادی بود. جهت جمع آوری اطلاعات از سه پرسشنامه افکار خودکشی بک (۱۹۷۹) ، پرسشنامه شفقت به خود نف(۲۰۰۳) و پرسشنامه سبک های دلبستگی کولینز و رید(۱۹۹۰) استفاده شد. پس از آن اطلاعات پرسشنامه ها با استفاده از نرم افزار spss ۲۴ مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج نشان داد که بین شفقت به خود با سبک های دلبستگی در افراد دارای افکار خودکشی و افراد عادی تفاوت وجود دارد و شفقت به خود بیشتر با سبک دلبستگی ایمن در افراد عادی بیشتر از افراد دارای افکار خودکشی است. همچنین شفقت به خود کمتر با سبک دلبستگی ناایمن اجتنابی و سبک دلبستگی ناایمن دوسوگرا در افراد دارای افکار خودکشی بیشتر از افراد عادی است.

کلیدواژه ها:

افکار خودکشی ، خود شفقت ورزی ، سبک های دلبستگی