بررسی آسیب های روانی و شخصیتی حاشینه نشینان شهر تهران

مقدمه: بررسی عوارض روانشناختی و آسیب های روانشناختی حاصل از حاشیه نشینی در گسترش دانش کاربردی در جهت خدمات لازم برای ارائه به حاشیه نشینان از اهمیت فزاینده ای برخوردار است هدف: هدف پژوهش حاضر بررسی آسیب های روانی و آسیب های شخصیتی حاشیه نشینان شهر تهران بود. روش: پژوهش حاضر توصیفی از نوع زمینه یابی می باشد؛ جامعه پژوهش حاضر را تمامی حاشیه نشینان شهر تهران تشکیل می دهند که از بین آنها ۲۶۰ نفر بااستفاده از روش نمونه گیری دردسترس به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزار پژوهش حاضر نسخه دوم بازسازی شده پرسشنامه شخصیتی چندوجهی مینه سوتا (MMPI-۲RF) بود. یافته ها: تحلیل داده های بدست آمده از اجرای پرسشنامه مذکور برروی نمونه ها نشان داد، مقیاس های عوارض جسمانی، ضعف روحیه، هیجانات مثبت پایین، بدبینی و هیجانات منفی مختل کننده درخصوص آسیب های روانی و مقیاس های پرخاشگری، روان نژندی و درون گرایی در خصوص آسیب های شخصیتی دارای برافراشتگی شدید بودند. نتیجه گیری: حاشینه نشینی همواره توامان با مسائلی همچون فقر، عدم آگاهی، بیکاری، اعتیاد و دیگر معظلات اجتماعی همراه بوده و باعث بروز مشکلاتی همچون آسیب های روانی و شخصیتی در افراد حاشینه نشین شده است، لذا بررسی همه جانبه مقوله حاشیه نشینی و توجه به مسائل روانشناختی در جهت ارائه مداخلات آموزشی و درمانی بسیار مهم بوده و همچنان که نتایج پژوهش حاضر نشان داد، ضروری است تا اقداماتی در جهت مداخلات روانشناختی افراد حاشیه نشین صورت گیرد تا بتوان از بروز دیگر معظلات مرتبط با این آسیب ها جلوگیری کرد.

کلیدواژه ها:

آسیب های روانی ، آسیب های شخصیتی ، حاشینه نشینان شهر تهران