بررسی تاثیر جریان فراواقع گرایی بر تصویرسازی در آثار دهه هشتاد ایران

هدف از پژوهش حاضر بررسی تاثیر جریان فراواقع گرایی بر تصویرسازی در آثار دهه هشتاد ایران میباشد. روش تحقیق توصیفی تحلیل و با استفاده از منابع کتابخانه ای می باشد.آغاز سوررئالیسم به عنوانیک سبک در تصویرسازی ایران برای اولین بار در کتاب هایی مانند: "ماهی سیاه کوچولو" و" مارمولکاتاق من" از فرشید مثقالی، "یک حرف و دو حرف" از محمدرضا دادگر، " باران، آفتاب و قصه کاشی " ازعلی اکبر صادقی بود، که در این آثار ویژگی اصلی سوررئالیسم یعنی عنصر خیال در آن دیده می شود.هنرمندان تصویرساز ایرانی، زمانی که سعی در ساختارشکنی داشتند وارد دنیای رویا و خیال شدند. اینروند از دهه ی ۴۰ شروع شد. هنرمندان سعی کردند از چارچوب ها و محدودیت های تصویری رها شوند وآزادانه بتوانند افکار و تصاویر ذهنی خود را به تصویر بکشند. این جریان با پیشرفت ابزارها و تکنیکها درکنار هنرمندان سه دهه اخیر حضور پیدا کرده است و با شروع هر دهه این جریان به رشد می رسد و بهخلق آثاری شگفت انگیز، خلاق و نوآور کمک می کند. هنرمندان دهه ی ۸۰ حافظ میرآفتابی، علیرضاگلدوزیان، علی مفاخری، پژمان رحیمی زاده و عطیه مرکزی می باشد. نتایج نشان داد دهه ی ۸۰ با آثاریروبه رو هستیم که ترکیب بندی ها پویاتر و خلاقانه تر و رنگها پخته تر دیده می شوند، فضایی ساختارشکن برای بالاتر بردن قدرت خیال، باعث شده تا سوررئالیسم با نگاهی جدیدتر در این دهه حضورپیداکند

کلیدواژه ها:

جریان فراواقع گرایی ، ساختارشکنی ، تصویرسازی کتاب ، آثار دهه هشتاد