بررسی تاثیر جریان فراواقع گرایی بر تصویرسازی در آثار دهه هفتاد ایران

هدف از پژوهش حاضر بررسی تاثیر جریان فراواقع گرایی بر تصویرسازی در آثار دهه هفتاد ایران میباشد.روش تحقیق توصیفی تحلیل و با استفاده از منابع کتابخانه ای می باشد. در آثار تصویرگرا نسوررئالیسم به گونه ای قرار دارد که یا فضایی مه آلود ایجاد کرده است که عمق ندارد یا هنرمند سعیدارد با قرار دادن عناصر در جلوی کادر و رنگ هایی با شدت کمتر عمق نمایی را ایجاد کند. در بعضی ازآثار سورئالیستی تصویرگران ایرانی، اهمیت به نور و سایه در کنار مولفه های دیگر باعث به وجود آوردنیک فضای متضاد می شود فضایی رئالیستی با عناصر غیرواقعی یا برعکس.یکی از تکنیک های اصلیسوررئالیسم است. تصویرگر با اغراق در موضوع داستان و اشیاء یا اغراق در تناسبات کاراکتر سعی می کندفضای داستان را از طبیعت گرایی دور کند. این مولفه در تصویرسازی جهان و ایران مشترک است. بابررسی آثار دهه قبل از ۷۰ متوجه حضور ویژگی های مشترکی از فراواقع گرایی هستیم که در آثارتصویرگران دیده می شود. دهه قبل از ۷۰ ، برای اولین بار فرشید مثقالی اثری را خلق کرده است، کهعنصر خیال همراه با سادگی، می نیمالیسم و اغراق است. دهه ی ۷۰ اوج کار تصویرگرانی که تازه باسوررئالیسم آشنا شده بودند و سعی داشتند با الهام از آثار تصویرسازی سوررئالیست های جهان آثاری باکیفیت به وجود آوردند

کلیدواژه ها:

سوررئالیسم ، تصو یرگران سوررئالیسم ، عناصر غیرواقعی ، دهه هفتاد ایران