شیوه های آموزش در مکتب خانه های هرمزگان

نگاهی به تاریخ آموزش نشان می دهد که از بدو شکل گیری نهادهای تربیتی، سازمان و شاکله این نهاد تطور و تحول زیادی داشتهاست یکی از این نهادهای تاثیر گذار در کشور ما مکتب خانه ها بوده اند.پژوهش حاضر با هدف بررسی شیوه های آموزش در مکتبخانه های هرمزگان انجام شده است.این مطالعه از منظر روش شناسی در زمره تحقیقات توصیفی - تحلیلی است. شیوه ی گردآوریاطلاعات از نوع کتابخانه ای و ابزار جمع آوری داده ها ، از مصاحبه شفاهی ،تحقیقات میدانی و فیش برداری استفاده گردیده است .یافته های این پژوهش نشان می دهد مکتب خانه ها از جمله آموزشگاه های همگانی اما سازمان نیافته ای بود که تعلیم کودکان درسطوح ابتدایی و بسیار پایین به طور عام و آموزش قرآن را به طور ویژه عهده دار بود که مبنای عمل مکتب خانه ها در اصل آموزشمقدمات و از جمله خواندن قرآن ، فارسی حساب و واجبات دینی و به ویژه نماز بود. نظام مکتب خانه ای علی رغم تاثیر گذاری آنبر افزایش سطح سواد و دانش افزایی جامعه روستایی ،بعضا ،به دلیل سواد پایین ،ناآشنایی مکتبدارها با اصول تعلیم و تربیت وتنبیهات بدنی باعث تنفر کودک از معلم و درس و مکتب شد. این پژوهش که در زمره تحقیقات مروری و کتابخانه ای به شمار میآید در صدد تبیین و تشریح و نقد این نهاد آموزشی و پرورشی می باشد که در تکوین و تعالی آموزش و پرورش ایران و هرمزگانسهم بسزایی داشته است.

کلیدواژه ها:

استان هرمزگان ، شیوه های آموزش ، مکتب خانه های هرمزگان ، نهاد آموزشی ، تعلیم و تربیت