بررسی و تحلیل مزایای تعامل معلم و دانش آموزان دررویکرد آموزش مبتنی بر مسئله

آموزش مبتنی بر مسئله یک روش آموزشی یادگیرنده محور است که هدف آن توسعه مهارت های حل مسئله از طریق یادگیریخودراهبر به عنوان یک عادت در طول زندگی و مهارت های کار گروهی است. موقعیت های نامرتب، نامرتب و ساختار نامناسبدر اختیار یادگیرندگان قرار می گیرد که در آن ها نقش مالک موقعیت را بر عهده می گیرند. یادگیرندگان مشکل را مشاهده میکنند و در مورد راه حل یاد می گیرند، در مقایسه با یادگیری مبتنی بر سخنرانی کلاسیک،آموزش مبتنی بر مسئله دارایمزایای زیادی است. برخی از مزایا این است که یادگیری را برای دنیای واقعی مفید می کند، تشویق می کند و انگیزه می دهد کهچگونه یاد بگیرند، یادگیرندگان را درگیر یادگیری مشابه دنیای واقعی می کند. آموزش مبتنی بر مسئله نه تنها بر حل مسئلهتمرکز دارد، بلکه مسئولیت توسعه سایر مهارت ها و ویژگی ها را نیز بر عهده دارد. یادگیرندگان در کلاس درس که رویکردحاکم بر آن مسئله محوری است مهارت های اجتماعی خود را بهبود می بخشند زیرا فرصت های بیشتری برای تمرین استفادهاز زبان برای برقراری ارتباط معتبر دارند. اگر یادگیرندگان و معلمان در درک فعال یا معنادار مشکل داشته باشند، اجرای برنامهدرسی مبتنی بر مسئله در یک محیط کلاس درس کلاسیک دشوار است.

کلیدواژه ها:

آموزش ، معلم ، آموزش و پرورش ، مدارس ، تعامل ، دانش آموز ، یادگیرنده.