بررسی زیبایی شناسانه کاروان سرای تی تی سیاهکل گیلان از دیدگاه ساختارگرایی

احداث کاروانسراها در ایران سابقه بس قدیمی داشته، طبق منابع تاریخی این کشور در احداث کاروانسراها و همچنین سیستمارتباط مبتکر و پیشقدم بوده است.ساخت کاروانسراهای حاشیه دریای خزر به پیروی از سبک معماری کلی کاروانسرا در مناطقگرم و خشک و به صورت بنایی با حیاط مرکزی انجام می شد،اما نوع پوشش سقف، مصالح بومی، تزئینات، تعداد، نوع بازشوها ونوع استقرار بنا، متاثر از اقلیم معتدل است .ویژگی های معماری بومی ساخت در ترازبندی طبقات و میان سرا و همچنیننوع به کارگیری مصالح و ساخت پوشش طبقات و همچنین کاربری تجاری در نوع سامان بخشیدن به طبقات و ارتباط حجرهها با یکدیگر استفاده ی بهینه از کاربرد زمین بوده است . کاروانسرای تی تی ، واقع در سیاهکل گیلان ،یکی از دوکاروانسرای خشتی به جامانده ی گیلان و از بناهای منسوب به حکومت محلی سادات آل کیا ، مقارن با عصر صفوی می باشد.در روش خوانش ساختارگرایی بر ضرورت تحلیل ساختار درونی و مجموعه مناسبات بین اجزای ساختار خرده ساختارهای یککل که خود محصول مناسبات خاص درونی میان اجزا هستند، دستگاه های معنایی را پدید می آورند. این نشانه ها توسط خالقکد گذاری شده و خواننده (مخاطب) بر پایه قرارداد های اجتماعی، برداشت های ذهنی وزاویه نگاه خود به رمزگشایی ومعناسازی برای متن (معماری) تلاش می کند. باتوجه به مفاهیم نظری معماری وهمسویی با اندیشه های زبان شناختی ونشانه شناسی،دراین مقاله بنای کاروان سرا را به عنوان متنی همچون کتاب ،فیلم ، موسیقی وامثال آنها در نظر گرفته و با تحلیل نشانهشناختی عناصر معماری و مولفه های موثر در ساختار آن در پرتو شناخت نشانه های ساختارگرایانه نظامی ارزشی خاص برایآن تعریف نمود

کلیدواژه ها:

نشانه شناسی ساختارگرا ، کاروان سرای تی تی ، نشانه شناسی معماری