بررسی انواع روشهای دروپ برای هماهنگی بین منابع پراکنده در ریزشبکه های اینورتری

گسترش روزافزون تقاضا برای مصرف انرژی در جهان باعث افزایش گرایش به استفاده از منابع پراکنده تجدیدپذیر شده است . با توجه به اینکه این منابع به تنهایی قابلیت بهره برداری در شبکه را ندارند از اینرو مفهوم ریزشبکه برای تجمیع این منابع ارائه شد. برای بهره برداری بهینه از ریزشبکه ها که به واسطه اینورترها به شبکه اصلی متصل می شوند، ایجاد هماهنگی بین منابع پراکنده الزامی می باشد. یک رویکرد برای هماهنگی بین اینورترها در ریزشبکه روش دروپ می باشد که به دلیل حذف لینک ارتباطی بسیار پر طرفدار می باشد. با توجه به اهمیت این رویکرد در این مقاله به بررسی انواع دروپهای معرفی شده در مراجع پرداخته شده و نقاط قوت و ضعف آن مورد ارزیابی قرار می گیرد.

کلیدواژه ها:

دروپ ، توزیع توان ، اینورتر