بررسی اثربخشی خانواده درمانی استراتژیک بر توانایی حل مسئله در خانواده های بدون رضایت زناشویی شهر اصفهان

هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی خانواده درمانی استراتژیک بر کاهش تعارضات زناشویی در خانواده های بدون رضایت زناشویی شهر هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی خانواده درمانی استراتژیک بر کاهش تعارضات زناشویی و افزایش توانایی حل مسئله در خانواده های بدون رضایت زناشویی شهر اصفهان بود. مطالعه حاضر از نوع نیمه تجربی و طرح مورد استفاده پیش آزمون - پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری این تحقیق کلیه زوجین دارای زندگی مشترک در شهر اصفهان بودند. نمونه گیری هدفمند از زوجینی که ملاکهای ورود و خروج پژوهش را دارا بودند صورت پذیرفت که به صورت تصادفی ساده به دو گروه ۲۰ نفری آزمایش و ۲۰ نفری گواه تقسیم شدند. ابزار مطالعه پرسشنامه مقیاس حل مسئله توسط هپنر و پترسن بود همچنین برای مداخله از ۱۰ جلسه بسته آموزشی خانواده درمانی استراتژیک مدل گلادینگ بر روی گروه آزمایش استفاده شد. نتایج تحلیل کوواریانس چندمتغیری (MANCOVA) نشان داد که آموزش خانواده درمانی استراتژیک بر افزایش توانایی حل مسئله در خانواده های بدون رضایت زناشویی شهر اصفهان تاثیر داشته است ( ۰۱ / ۰ > P) و لذا از آموزش خانواده درمانی استراتژیک میتوان به عنوان درمانی سودمند در افزایش توانایی حل مسئله در خانواده های بدون رضایت زناشویی بهره مند شد.

کلیدواژه ها:

خانواده درمانی استراتژیک ، حل مسئله ، رضایت زناشویی