اثربخشی آموزش مهار تهای ارتباطی بر هوش معنوی زنان شهر اصفهان

هدف پژوهش حاضر تعیین اثربخشی آموزش مهارتهای ارتباطی بر هوش معنوی زنان شهر اصفهان بود . روش پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیشآزمون-پسآزمون و گروه کنترل بود. جامعه آماری شامل کلیه زنان شهر اصفهان مراجعه کننده به مرکز سلامت فرهنگیان در این شهر در سال ۱۴۰۲ بود. از بین این زنان به شیوه نمونه گیری در دسترس تعداد ۳۰ نفر انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و گواه جایگذاری شدند و به پرسشنامه هوش معنوی کینگ (۲۰۰۸) پاسخ دادند. برای گروه آزمایشی آموزش مهارتهای ارتباطی در ۸ جلسه ۲ ساعته، هفته ای دو جلسه اجرا شد . تجزیه وتحلیل داده ها با آزمون تحلیل کوواریانس تک متغیره انجام شد. نتایج نشان داد که با کنترل اثر پیشآزمون بین میانگین پس آزمون دو گروه آزمایش و گواه در متغیر هوش معنوی (۳۴/۴۵ = F ، ۰۰۱ / ۰ = p) تفاوت معناداری وجود دارد؛ برایناساس میتوان نتیجه گرفت که آموزش مهارتهای ارتباطی بر هوش معنوی زنان شهر اصفهان موثر بود.

کلیدواژه ها:

آموزش مهارتهای ارتباطی ، هوش معنوی ، زنان