بررسی رابطه سبک های یادگیری و هوش هیجانی با پیشرفت تحصیلی در دانش آموزان با و بدون اختلال نقص توجه/ بیش فعالی

این پژوهش جهت بررسی رابطه سبکهای یادگیری و هوش هیجانی با پیشرفت تحصیلی در دانش آموزان با و بدون اختلال نقص توجه/بیش فعالی انجا م شد. پژوهش حاضر، از حیث هدف، کاربردی و از جهت روش، توصیفی از نوع همبستگی می باشد.جامعه آماری، تمامی دانش آموزان پایه پنجم ابتدایی شهر لنگرود در سال ۱۴۰۱ - ۱۴۰۲ است که شامل ۷۰۰ نفر می باشد. ۱۶۰ نفر دانش آموز دختر و پسر دانش آموزان با و بدون اختلال نقص توجه/بیش فعالی به شیوه نمونه گیری دردسترس، اجرا شد. برای جم عآوری داد هها در این پژوهش از پرسشنامه کانرز والدین برای تشخیص کودکان مبتلا به اختلال نقص توجه استفاده می شود، پرسشنامه هوش هیجانی شوت برای اندازه گیری هوش بهر هیجانی و مولفه ای آن استفاده شد. پرسشنامه سبک یادگیری کلب برای تشخیص شیوه ها و سبک های یادگیری یادگیرندگان مورد استفاده گرفت. از معدل پایان ترم دانش آموزان به منظور اندازه گیری پیشرفت تحصیلی استفاده شده است که از معاون آموزش مدرسه از طریق اتوماسیون گرفته می شود. داده های این پژوهش در بخش تحلیل های تعدیلی از طریق مدلسازی معادلات ساختاری- تعدیلی به روش حداقل مجذورات جزئی با کاربرد نرم افزار Smart PLS پردازش شد. یافته ها بین هوش هیجانی و پیشرفت تحصیلی دانش آموزان با ADHD رابطه وجود دارد. بین هوش هیجانی و پیشرفت تحصیلی دانش آموزان بدون ADHD رابطه وجود دارد. شود و بین سبکه ای یادگیری و پیشرفت تحصیلی دانش آموزان با ADHD رابطه وجود دارد بین سبکه ای یادگیری و پیشرفت تحصیلی دانش آموزان بدون ADHD رابطه وجود دارد (p<۰/۰۰). نتایج نشان داد سبک ه ای یادگیری نم ی تواند در رابطه بین هوش هیجانی و پیشرفت تحصیلی در گروه دانش آموزان با اختلال بیش فعالی میانجیگری کند. سبک های یادگیری نمی تواند در رابطه بین هوش هیجانی و پیشرفت تحصیلی در گروه دانش آموزا ن بدون اختلال بیش فعالی میانجیگری کند.همچنین حضور عضویت گروهی (با یا بدون ADHD) رابطه بین سبک های یادگیری و پیشرفت تحصیلی را تعدیل نمی نماید. با توجه به نتایج بدست آمده تقویت سبک های یادگیری مناسب و هوش هیجانی در برنامه های آموزشی و تمهیدات لازم بر ای برنامه ریزی در این زمینه صورت پذیرد .

کلیدواژه ها:

سبک های یادگیری ، هوش هیجانی ، پیشرفت تحصیلی ، اختلال نارسا یی توجه/ بیش فعالی