تجربه ی زیسته زنان جانباز شهر اصفهان

پژوهش حاضر با هدف مطالعه کیفی تجربه ی زیسته زنان جانباز شهر اصفهان صورت گرفت. روش پژوهش حاضر از نوع تحقیقا ت کیفی است که از رویکرد پدیدار شناختی به مطالعه تجارب زیسته زنان جانباز شهر اصفهان می پردازد. نمونه های مورد پژوهش را زنان جانباز شهر اصفهان در سال ۱۴۰۰ - ۱۴۰۱ تشکیل دادند. روش نمونه گیری هدفمند بود که با توجه به ملاک اصلی جانباز بودن زنان انجام گرفت. مصاحبه ها با ۱۰ نفرشروع و تا زمان اشباع داده ها یعنی عدم یافته جدید صورت گرفت. ابزار اصلی پژوهش مصاحبه ی نیمه ساخته یافته بود که از شزکت کنندگان (زنان جانباز شهر اصفهان در سال ۱۴۰۰ - ۱۴۰۱ ) مصاحبه گرفته شد. برای تحلیل داده ها از روش هفت مرحله ایی کلایزی استفاده شد. بررسی های پژوهش نشان داد که مشکلات زندگی زنان جانباز مورد بررسی در این پژوهش عبارتند از: ۸ مضمون اصلی وتعداد مضامین فرعی. مضامین اصلی شامل: عدم اعتماد به نفس، مشکلات فردی و اجتما عی، احساسات منفی "واحساسات مثبت تجربه شده توسط زنان جانباز، مشکلات خانوادگی، مشکلات اقتصادی و درمان؛ مشکلات اعصاب وروح روان، تاثیرات جانبازی بر روابط زناشویی، تاثیرات جانبازی برروابط عاطفی، تاثیر اعتقادات انها بر پذیرش جانبازی.بر اساس این پژوهش به نظر می رسد دسترسی بیشتر زنان جانباز به مهارتهای اموزشی ،اجتما عی ومهارتهای ابزاری که از ضروری ترین واثربخش ترین مهارتهای اساسی برا ی دست یابی فرد به اهدافش می باشد محروم می باشند و توجه وحمایت های بیشتر اقتصادی و اجتماعی نسبت به زنان جانباز لازم است تا از وضعیت سلامت روانی اجتما عی مطلوبتری برخوردار و نهایتا مشکلات وتنش های کمتری را تجربه کنند.

کلیدواژه ها:

زنان جانباز ، جانبازی ، تجربه زیسته