اثربخشی درمان هیجان مدار (EFT) بر سرسختی روانشناختی در پرستاران بیمارستانهای شهر اصفهان

هدف اصلی پژوهش حاضر بررسی اثربخشی آموزش گروهی رویکرد هیجان مدار بر سرسختی روانشناختی در پرستارا ن شهر اصفهان بود. روش پژوهش نیمه آزمایشی با طرح گروه آزمایش و کنترل، پیش آزمون –پس آزمون بود. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه پرستاران شاغل در بیمارستان های شهر اصفهان در سال ۱۴۰۲ - ۱۴۰۳ بود که به شیوه نمونه گیری هدفمند ۳۰ نفر براساس ملاک ورود انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه (۱۵ نفر آزمایش)، (۱۵ فر کنترل) گمارده شدند. ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامه سرسختی کوباسا و همکاران (۱۹۸۲) و آموزش گروهی رویکرد هیجان مدار طی ۹ جلسه ۴۵ دقیقه ای بر روی گروه آزمایش اجرا و گروه کنترل مداخله ای دریافت ننمودند. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزار spss۲۳ و تحلیل کواریانس چند متغییره استفاده گردید. یافته های پژوهش نشان داد که آموزش گروهی رویکرد هیجان مدار بر سر سختی روانشناختی پرستاران شاغل در بیمارستان های شهر اصفهان تاثیر مثبت و معنادار دارد (p<۰/۰۰۱). بنابراین جهت بهبود مشکلات روانشناختی پرستاران شاغل در بیمارستان های شهر اصفهان استفاده از آموزش گروهی رویکرد هیجان مدار پیشنهاد می گردد.

کلیدواژه ها:

رویکرد هیجان مدار ، سرسختی روانشناختی ، پرستار