اثربخشی فرزند پروری ذهن آگاهانه بر تعامل والد-کودک و تحمل پریشانی مادران کودکان دارای مشکلات رفتاری برونی شده درخمینی شهر

هدف از پژوهش حاضر بررسی اثربخشی فرزندپروری ذهن آگاهانه بر تعامل والد -کودک و تحمل پریشانی مادران کودکان دارای مشکلات رفتاری برونی شده درخمینی شهر بود. پژوهش حاضر از نظر هدف، کاربردی و به لحاظ روش، نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه گواه بود. جامعه آماری این پژوهش شامل تمام مادران کودکان دختر ۸ تا ۱۰ سال دارای مشکلات رفتاری برونی شده بود که در سال تحصیلی ۱۴۰۳ - ۱۴۰۲ در مدارس دولتی شهرستان خمینی شهر اصفهان مشغول به تحصیل بودند. برای انتخاب نمونه از روش نمونه گیری خوشه چند مرحله ای استفاده شد و دانش آموزان ۸ تا ۱۰ سال به وسیله سیاهه رفتاری کودک آخنباخ (فرم والد) مورد بررسی قرار گرفتند و ۵۴ دانش آموز دارای مشکلات رفتاری برونی شده شناسایی شدند. در نهایت مادران ۳۰ نفر از دانشآموزان به شیوه تصادفی در دو گروه آزمایش (۱۵ نفر) و گروه گواه (۱۵ نفر) قرار گرفتند. ابزار پژوهش شامل مقیاس تعامل والد- کودک پیانتا (۱۹۹۲) و مقیاس تحمل پریشانی سیمونز و گاهر (۲۰۰۵) بود. گروه آزمایش در ۱۰ جلسه ۹۰ دقیقه ای مداخله فرزندپروری ذهن آگاهانه بوگلز و رستیفو (۲۰۱۳) را دریافت کردند. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون تحلیل کوواریانس چندمتغیره استفاده گردید. نتایج آزمون تحلیل کوواریانس چندمتغیره نشان داد که مداخله فرزندپروری ذهن- آگاهانه میزان تعامل والد-کودک و تحمل پریشانی مادران درگروه آزمایش را نسبت به گروه گواه به طور معناداری افزایش داده است (P<۰/۰۵) بر اساس نتایج پژوهش حاضر میتوان گفت مداخله فرزندپروری ذهن آگاهانه بر بهبود تعاملات والد-کودک و افزایش تحمل پریشانی مادران کودکان دارای مشکلات رفتاری برونی شده موثر است و میتواند در بهبود سلامت روانی این گروه از مادران نتایج اثربخشی را به دنبال داشته باشد.

کلیدواژه ها:

فرزندپروری ذهن آگاهانه ، تعامل والد-کودک ، تحمل پریشانی ، مشکلات رفتاری برونی شده