بررسی رابطه بین اعتیاد به شبکه های اجتماعی با بحران هویت، به میانجیگری سلامت معنوی و درماندگی آموخته شده در جوانان ۲۰ تا ۲۵ سال شهر اصفهان

این پژوهش با هدف بررسی رابطه اعتیاد به شبکه های اجتماعی بر بحران هویت جوانان ۲۰ - ۲۵ ساله شهر اصفهان با در نظر گرفتن نقش میانجی درماندگی آموخته شده و سلامت معنوی، صورت پذیرفت. پژوهش حاضر از نظر هدف ، کاربردی و از نظر روش کمی-همبستگی است. جامعه آماری شامل دانشجویان دختر دانشگاه دولتی اصفهان بود که به روش نمونه گیری در دسترس، ۹۸ نفر از آ نها جهت شرکت در پژوهش انتخاب شد. ابزارهای جم عآوری داده شامل پرسشنامه های اعتیاد به فضای مجازی (احمدی و همکاران، ۲۰۱۶)، بحران هویت (احمدی، ۱۹۹۹)، درماندگی آموخته شده (Koenig & Nelson, ۲۰۱۳) و سلامت معنوی (سایه میری و همکاران، ۲۰۱۲) بود. نتایج نشان دادند که اعتیاد به فضای مجازی با درماندگی آموخته شده ارتباط مثبت و معنادار (۰.۴۵۳) و با سلامت معنوی ارتباط منفی و غیرمعنادار (۰.۲۲۳ -) دارد. همچنین درماندگی آموخته شده با بحران هویت ارتباط مثبت و معنادار (۰.۳۰۲) و سلامت معنوی با بحران هویت ارتباط منفی و معنادار (۰.۵۱۵ -) دارد. به طورکلی میتوان گفت که اعتیاد به فضای مجازی به طور مستقیم با بحران هویت ارتباط نداشته و این ارتباط با عامل میانجی درماندگی آموخته شده محقق میشود (۰.۱۱۵). همچنین، سلامت معنوی نقش میانجی در رابطه اعتیاد به فضای مجازی و بحران هویت ندارد، اما بر روی بحران هویت اثر منفی معنادار دارد. این پژوهش میتواند به عنوان منبعی برای شناسایی مشکلات روانی و اجتما عی ناشی از اعتیاد به فضای مجازی و بحران هویت در جوانان به کار رفته و از نتایج آن در تنظیم راهکارهای عملیاتی، در جهت پیشگیری از آسیب های احتمالی، مورد استفاده قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

اعتیاد به فضای مجازی ، بحران هویت ، درماندگی آموخت هشده ، سلامت معنوی