نقش واسطه ای فرزند پروری ذهن آگاهانه مادران در رابطه فرزندپروری مقتدرانه با خودکارآمدی و احساس تنهایی دانش آموزان

هدف از پژوهش حاضر، نقش واسطه ای فرزند پروری ذهن آگاهانه مادران در رابطه فرزندپروری مقتدرانه با خودکارآمدی و احساس تنهایی دانش آموزان بوده است. روش پژوهش از نظر هدف، کاربردی و از حیث روش تحقیق، توصیفی از نوع همبستگی (معادلات ساختاری) میباشد. جامعه آماری پژوهش شامل دانش آموزان متوسطه دوم شهر اصفهان و مادران آنها در سال تحصیلی ۱۴۰۲ بود. به منظور اجرای پژوهش ۳۰۰ نفر از دانش آموزان به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. در این مطالعه به منظور گرد آوری داده ها از پرسشنامه ی استاندارد فرزندپروری ذهن آگاهانه (MIPQ)، پرسشنامه تنظیم هیجان گارنفسکی و کرایج (۲۰۰۶)، پرسشنامه خودکارآمدی تحصیلی می جلی و همکاران (۲۰۰۰)، پرسشنامه احساس تنهایی راسل (۱۹۹۶) و پرسشنامه اقتدار والدینی (PAQ) استفاده شد. جهت بررسی آمار استنباطی پس از بررسی پیش فرض های آمار ی شامل بررسی نرمال بودن متغیرها با آزمون کلموگروف-اسمیرنوف ، ضریب همبستگی پیرسون و برر سی عدم هم خطی چندگانه با آماره های حداقل تحمل و عامل تورم واریانس از نرم افزار SPSS استفاده شد . داده ها پس از بررسی پیش فرض ها با استفاده از نرم افزار Amos ورژن ۲۴ تحلیل شدند. نتایج نشان داد بین متغیرهای فرزندپروری مقتدرانه با خودکارآمدی تحصیلی و فرزندپروری ذهن آگاهانه رابطه مثبت و معنادار (P<۰/۰۱) و با احساس تنهایی رابطه منفی وجود دارد (همچنین نتایج مدل یابی معادلات ساختاری نشان داد که مدل پیش بینی سبک فرزندپروری مقتدرانه بر خودکارآمدی تحصیلی و احساس تنها یی دانش آموزان با میانجی گری فرزند پروری ذهن آگاهانه از برازش مطلوبی برخوردار است (P<۰/۰۱) متغیر فرزندپروری ذهن آگاهانه نقش میانجی گری در ارتباط بین فرزندپروری مقتدرانه و خودکارآمدی تحصیلی دارد. در حالی که نقش میانجی بین فرزندپروری مقتدرانه مادران و احساس تنهایی فرزندان ندارد.

کلیدواژه ها:

فرزندپروری مقتدرانه ، فرزندپروری ذهن آگاهانه ، احساس تنهایی ، خودکارآمدی