برر سی اثربخشی آموزش مسئولیت پذیری مبتنی بر نظریه انتخاب بر ابعاد مدیریت بحران زنان در آستانه جدایی

با توجه به آمار روبه افزایش طلاق و پیامدهای پس از جدایی به ویژه برای زنان در فرهنگ و جامعه کنونی کشور، هدف از پژوهش حاضر تعیین اثربخشی آموزش مسئولی تپذیری مبتنی بر نظریه انتخاب بر مدیریت بحران زنان در آستانه جدایی میباشد. روش پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون-پس آزمون با یک گروه کنترل بود. جامعه آماری شامل کلیه زنان در آستانه جدایی شهر اصفهان در سال ۱۴۰۰ که با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس تعداد ۴۰ زن در آستانه جدایی انتخاب و به طور تصادفی در دو گروه آزمایش (۲۰ نفر) و گروه کنترل (۲۰ نفر) قرار داده شد ند و در هر دو مرحله از پرسشنامه ارزیابی شخصی بحرا نهای خانوادگی مک کوبین و همکاران (۱۹۹۱) برای گرداوری اطلاعات استفاده شد. گروه آزمایش تحت ۸ جلسه ۹۰ دقیق های آموزش مسئولی تپذیری مبتنی بر نظریه انتخاب قرار گرفتند و دادههای به دست آمده به روش تحلیل کوواریانس با نرم افزار spss نسخه ۲۲ تجزیه وتحلیل گردید. یافته ها نشان داد که آموزش مسئولیت پذیری مبتنی بر نظریه انتخاب باعث افزایش استفاده از راهکارهای مد یریت بحران و ابعاد آن (حمایت های اجتما عی ، چارچوب دهی مجدد، جستجو ی حمایت های معنوی، بسیج کردن خانواده برای جستجو و پذیرش کمک و ارزیابی منفعلانه) شده است (P≤۰.۰۵). با توجه به نتایج به دست آمده مشاوران مراکز طلاق می توانند برای افزایش مدیریت بحران زنان در آستانه جدا یی از تکنیک های آموزش مسئولیت پذیری مبتنی بر نظریه انتخاب استفاده نمایند.

کلیدواژه ها:

آموزش مسئولیت پذیری مبتنی بر نظریه انتخاب ، زنان در آستانه جدایی ، مدیریت بحران