جامعه آرمانی در شعر پروین اعتصامی

پروین اعتصامی، یکی از شاعران معاصر میهن مان ، به عنوان انسانی که روحش با دردمندان همراه بود ، از روش هایگوناگونی هم چون مناظره ، تمثیل ، رمز و افسانه بهره گرفت ، تا با دیدی انتقادی درد های جامعه را ملموس ساخته و بازبانی ساده و قابل فهم به نظم بکشد ، و به این طریق روح انسانهای بی پناه گرفتار شده در ویران شهرها را تسکیندهد.وی از زبان مردم ستم کشیده سخن گفت ، تا آرزوها و حسرت های آنان را به تصویر بکشد و چهره زشت ستمگرانرا به گونه ای هنرمندانه هویدا سازد .شعر های پروین اعتصامی به گونه ای است که هویت مشخصی از او به دست میدهد. شخصیت هنری پروین ترکیبی است از فرهنگ اسلامی و عرفان . و پشتوانه ای است از ادب گذشته و سنت هایایرانی. پروین ضمن آشنایی با اشعار شاعران متقدم به کسب معارف و دانش ها و عرفان پرداخت و شعر خود را باعرفان و معارف اسلامی آمیخته ساخت. در دنیای خیالی و آرمانی و به اصطلاح در «ناکجا آباد » است که این دو با هم آشتی کرده اند و هیچ گونه تضادی میان آن ها نیست . البته در مدینه ی فاضله ی پروین تمامی شرها به خیر تبدیل شده اند و تمامی نادرستی ها صورت درستپیدا کرده اند و تمام ناپاک ها پاک شده اند و تمام زشتی ها به زیبایی بدل گشته اند. با نگاهی به «آرزوهای » پروین در می یابیم که این زن آرمان گرا، در جستجوی مدینه ی فاضله یا بهشت زمینی بوده است ، که تحقق آن با توجه به واقعیت های ملموس این جهان قدری مشکل می نمایاند، مگر اینکه موعودی از گوشه ی جهان بر خیزد و ندای « انا المهدی »را به گوش دوستدارانش برساند . در آن صورت خواهد بود که تمامی رذایل از کره ی خاکی رخت بر خواهد بست و به جایش تمامی فضایل انسانی جانشین خواهد شد و همه در صلح و آرامش و امنیتکامل به سر خواهند برد.

کلیدواژه ها:

پروین اعتصامی ، جامعه آرمانی ، رمز ، مدینه فاضله