معناشناسی ادبی تجلی و جایگاه حیرت و عشق در اندیشه ی زیبایی شناسانه مولانا

بحث زیبایی شناسی جدید و مبانی خاص آن که امروزه در دنیای مدرن غربی درک می کنیم هیچمصداقی در تفکر اسلامی و اصولا تفکر شرقی نداشته است. در زیبایی شناسی و فلسفه هنر غرب،مباحث زیبایی شناسی را وارد مباحث معرفت شناسی کرده و به آن شان ذهنی داده اند. اما درحکمت و عرفان اسلامی و از نظر عارف و حکیم مسلمان، زیبایی جنبه ی وجودشناسی دارد. درپژوهش حاضر هدف این است که مفهوم زیبایی در اندیشه مولانا با توجه به مفاهیم وجودشناسی،تجلی، عشق و حیرت تبیین و نشان داده شود که زیبایی و فرآیند ادراک آن در دیدگاه شرقی واسلامی و نیز نزد عارفی همچون مولانا، لذت حسی صرف نبوده بلکه طریقی وجودشناسانه وعروج به سوی حقیقت و مبدا وجود خواهد بود. اطلاعات لازم در این پژوهش به روش کتابخانه ایو با تکنیک فیش برداری گردآوری شده و با شیوه توصیفی _ تحلیلی مورد تجزیه و تحلیل قرارگرفته است.

کلیدواژه ها:

مولانا ، وجودشناسی ، زیبایی شناسی ، زیبایی ، تجلی/ عشق/ حیرت