تمرکززدایی به مثابه توسعه سیاسی برای توسعه محلی با تاکید بر نقش شوراهایاسلامی: یک مرور روایتی

تمرکززدایی از دولت به عنوان یکی از کلیدی ترین ابزارهای توسعه شناخته می شود، به طوریکه یکی ازمهمترین مولفه های توسعه سیاسی، کارایی و کارآمدی دستگاه های حکومتی در سطوح محلی هست.البته تمرکززدایی نیازمند پیش شرط های قانونی و در عین حال اجرایی است که آثار آن در توانمندسازیدولت در ارائه خدمات عمومی، مشارکت و آموزش اجتماعی، و توسعه اقتصاد محلی نمایان هست. توسعهملی از مسیر توسعه محلی محقق می شود، که یک فرایند مبتنی بر مشارکت داوطلبانه، و همکاری درمیان ساکنان هر محله، در جهت بهبود شرایط کالبدی، اجتماعی و اقتصادی است. توسعه محلی تحتوجود شوراها تحقق می یابد. شوراها، بعنوان یک نهاد محلی با توجه به شاخص های اقتدار، مشروعیت،اعتماد، انسجام، تخصص، آگاهی عمومی و مشارکت، در صورت بهره برداری از همه توان و ظرفیت هایقانونی و محلی و نیز کاهش چالش ها، می توانند نقش موثری در روند توسعه سیاسی در سطح محلی وحتی ملی ایفا نمایند. تاریخ معاصر ایران نشان می دهد که نوعی همزمانی میان تمرکززدایی وتوسعه یافتگی سیاسی وجود دارد. اما از آنجا که نظام عدم تمرکز در کشور ما از کارکرد اصلی اش فاصلهگرفته است و از پیش شرط های لازم برخوردار نیست، نمی توان انتظار داشت که منجر به تعمیقدموکراسی و نیل به توسعه سیاسی گردد. از این رو، کارآمدسازی شوراها در امر تمرکززدایی و بهبودحکمرانی در کشور، یک اقدام لازم و ضروری به شمار می رود.

کلیدواژه ها:

توسعه سیاسی ، تمرکززدایی ، توسعه محلی ، شوراهای اسلامی