بررسی سلامت روان رانندگان اتوبوس های درون شهری

مقدمه: نقش رانندگان درحوادث جاده ای بسیار مهم است و بعبارتی با امنیت وسلامت عمومی سروکاردارند، مطالعهحاضربا هدف بررسی سلامت روان رانندگان اتوبوس های درون شهری، شهر گرگان انجام شد.روش کار: این مطالعه توصیفی - تحلیلی،برروی ۷۰ نفرازرانندگان اتوبوس های درون شهری گرگان درسال ۱۳۹۶ انجامشد. پس از هماهنگی با شرکت اتوبوسرانی شهرگرگان، رانندگان به صورت تصادفی با استفاده از کد شناسایی رانندهانتخاب شدند. سپس به محل های تجمع رانندگان درپایانه های اتوبوسرانی مراجعه شد. پس ازکسب رضایت آگاهانهابتدا اطلاعات دموگرافیک وسپس پرسشنامه سلامت عمومی (GHQ-۲۸) را تکمیل کردند. داده هابااستفادهاز SPSS ۲۳ برای توصیف متغیرهاونیزشاخص های آمارتوصیفی نظیرمیانگین،انحراف معیار،فراوانی و درصد،ونمودارهای آماری موردتجزیه وتحلیل قرارگرفت.نتایج: ۶۹ نفر ( ۶ / ۹۸ %) رانندگان متاهل و میانگین سنی آنان ۸۲ / ۵ ± ۰۵ / ۳۹ سال بود. قومیت اکثریت ( ۴ / ۸۱ %)رانندگان فارس بود. میانگین سنوات رانندگی ۴۵ / ۴ ± ۱۵ / ۱۰ سال بود. بالاترین نمره سلامت عمومی مربوط بهزیرمقیاس اضطراب و بی خوابی ۹۸ / ۳ ± ۱۷ / ۱۵ ( ۸۱۳ / ۰ = p) ،وکمترین نمره مربوط به افسردگی ۰۵ / ۴ ± ۵۵ / ۱۰( ۲۲۹ / ۰ =p) بود. میزان افسردگی در رانندگان دارای قومیت فارس نسبت به غیرفارس بیشتر بود( ۰۰۸ / ۰ = p).نتیجه گیری: رانندگان اتوبوس های درون شهری دارای مشکلاتی ازنظرسلامت روان می باشندکه بیشترشاملاضطراب و بیخوابی است. باتوجه به نقش رانندگان درجامعه،توصیه می شودمسئولین شهرداری توجه بیشتری بهسلامت روان آنهاداشته باشند.

کلیدواژه ها:

سلامت روان ، رانندگان ، اتوبوس درون شهری.