بکار گیری مدیریت کیفیت جامع در سازمانهای هزاره سوم

امروزه مدیریت کیفیت جامع در سازمان ها به یک ضرورت انکارناپذیر تبدیل شده است زیرا علاوه بر افزایش کیفیت محصولات تولیدی و افزایش رضایت مشتریان، باعث کاهش هزینه ها نیز می شود. در اجرای مدیریت کیفیت جامع در سازمان ها عوامل گوناگونی نقش دارند. شاید اصطلاح مدیریت کیفیت فراگیر(TQM) یکی ازمتداولترین اصطلاحات تجاری باشد که در سالهای اخیر در مورد تمامی تلاشهای انجام شده برای پیشبرد کیفیت به کار رفته است. مدیریت کیفیت فراگیر به عنوان پارادایم نوین مدیریت، توسط اندیشمندان و متخصصان حرفه ای پذیرفته شده است. زیر بنای تفکر مدیریت بر پایه بهبود مستمر کیفیت، جلب رضایت مشتری و توجه به روند به جای تمرکز بر نتیجه استواراست. مدیریت کیفیت جامع بوسیله بسیاری از سازمانها در سرتاسر جهان پذیرفته شده است.TQM در بخشهای خدماتی از قبیل بانک، شرکت بیمه و در نهایت در سازمانهای غیر انتفاعی چون مراقبت بهداشتی، دولت و موسسات آموزشی به کار گرفته شد. در بین عناصر ضروری TQM، تمرکز بر مشتری احتمالا مهمترین عنصر است. بنابراین کلید اجرای موفق TQM، شناسایی متغیرهای کلیدی رضایت مشتری است. تمام شرکت ها تلاش می کنند که بهترین باشند و استراتژیهایی را جهت نیل به اهداف کیفیت خود به کار می گیرند. توسعه TQM به عنوان یک مزیت رقابتی در نظرگرفته شده که شرکت را کارآمدتر و نوآورتر می سازد. لازمه اجرای کامل TQM وجود محیط و زمینه مناسب است به طوری که می توان ادعا کرد که تمامی جزئیات دیدگاه TQM در مسئله فرهنگ گره خورده و آمیخته است و جزء لاینفک TQM می باشد . به همین جهت علیرغم اینکه اغلب محققین و مدیران سطح بالای موسسات کشورها با مفهوم TQM و کیفیت آشنائی کافی دارند ولی قادر به اجرای کامل آن نیستند . یکی از دلایل مهم این عدم موفقیت، فقدان زمینه فرهنگی لازم در میحط کاری و جامعه آنهاست. البته اعتقاد به این مطلب وجود دارد که معرفی اصول TQM(و یا مفاهیم مشابه) در دانشگاه ها به دانشجویان و سایرین خود می تواند یکی از عوامل توسعه فرهنگ مورد نیاز باشد. در این مقاله به بررسی مفهوم مدیریت کیفیت جامع پرداخته و سعی می کنیم تا حد امکان این موضوع را ارائه و تبیین کنیم.

کلیدواژه ها:

مدیریت کیفیت جامع ، نقش مدیریت کیفیت جامع در سازمان ، چالشهای مدیریت کیفیت جامع در سازمان ، نقش مدیریت کیفیت جامع در سازمانهای عصر جدید