بررسی کاربرد شاخص های هوش هیجانی در ارتقای کیفی خودکارآمدی و عملکرد تحصیلی فراگیران

باورهای خودکارآمدی می توانند تاثیرات مثبت و منفی بر روی سلامتی دانش آموزان داشته باشند، اگر دانش آموزان باور داشته باشند که توانایی سازش با موقعیت را دارند، کمتر احساس تنیدگی در آن موقعیت می کنند، باور مثبت درمورد توانایی های خود در ارتباط با سختی و غلبه بر مشکلات همراه آن تاثیرات مثبتی بر سلامت و هوش هیجانی داد. دانش آموزان دارای باورهای خودکارآمدی قویتر، در ارتباط با برطرف نمودن مشکلات روانی قادر به تغییر حالات روانی خود می باشند، که کسب این متغیر به باورها و تلاش آنان بستگی دارد. همچنین خودکارآمدی نقش میانجی در کاهش نشانه های افسردگی ایفا می نماید و اضطراب و افسردگی دانش آموزان را می توان با افزایش و تقویت باورهای خودکارآمدی کاهش داد. هوش هیجانی به عنوان مجموعه ای از توانایی های غیر شناختی، بر دانش ها و مهارتها و توانایی های موفقیت آمیز در شرایط مختلف محیطی تاثیرمی گذارد. هوش هیجانی در شکل گیری، گسترش و ادامه تعاملات انسانی موثر، نقش مهمی دارد و عموما یکی از عوامل اساسی موثری است که باعث می گردد دانش آموز بفهمد که راهبردهای ارتباطی را چگونه و در چه زمانی و به چه شکل و شیوه ای مورد استفاده قرار دهد. هوش هیجانی مجموعه ای از قابلیت های غیرشناختی است که توانایی دانش آموز را در سازگاری با مقتضیات محیطی و فشارهای حاصله افزایش می دهد. با توجه به نقش هوش هیجانی و خودکارآمدی در عملکرد تحصیلی دانش آموزان در این مقاله با روش توصیفی– تحلیلی سعی می شود بررسی کاربرد شاخص های هوش هیجانی در ارتقای کیفی خودکارآمدی و عملکرد تحصیلی فراگیران بررسی قرار گیرد .

کلیدواژه ها:

هوش هیجانی ، خودکارآمدی ، عملکرد تحصیلی ، فراگیران