بررسی رابطه بین ارتباط معلم-دانش آموز و انضباط کلاسی دانش آموزان پایه ششم

هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه بین ارتباط معلم-دانش آموز و انضباط کلاسی دانش آموزان پایه ششم بود. عدم تمایل به انضباط در مدارس پیامدهای منفی گوناگون و فراوانی برای دانش آموزان در حیطه های آموزشی، اجتماعی و خانوادگی در بردارد. علاقه نداشتن به نظم پذیری حتی در دانش آموزانی که دچار مشکلات حاد و نابهنجار نیستند زمینه قانون گریزی، خودکم بینی و تخلفات بیشتری را در آنان فراهم می آورد. معلمان، در مقام اشخاصی که باید از آگاهی و توانمندی در شناسایی و ایجاد رابطه سازنده با دانش آموزان برخوردار باشند، یکی از مهم ترین عوامل در شکل گیری شخصیت رو به رشد دانش آموزان به شمار می آیند. تحقیق حاضر تلاش می کند تا اهمیت این نقش را در ایجاد رفتارهای حاکی از نظم پذیری در دانش آموزان، تبیین نماید. این تحقیق فرضیه های زیر را مورد آزمون قرار داده است: ۱-بین رهبری و انضباط کلاسی دانش-آموزان پایه ششم رابطه مثبت معناداری وجود دارد.۲ -بین رفتاردوستانه و انضباط کلاسی دانش آموزان پایه ششم رابطه مثبت معناداری وجود دارد.۳-بین درک کردن و انضباط کلاسی دانش آموزان پایه ششم رابطه منفی معناداری وجود دارد.۵-بین نامطمئن بودن و انضباط کلاسی دانش آموزان پایه ششم رابطه منفی معناداری وجود دارد. ۶-بین ناراضی بودن و انضباط کلاسی دانش آموزان پایه ششم رابطه منفی معناداری وجود دارد.۷-بین تنبیه کردن و انضباط کلاسی دانش آموزان پایه ششم رابطه منفی معناداری وجود دارد.۸ -بین سختگیر بودن و انضباط کلاسی دانش آموزان پایه ششم رابطه منفی معناداری وجود دارد. به منظور بررسی فرضیه های تحقیق، ۲۸۵ تن از دانش آموزان دختر پایه ششم ابتدایی شهر دزفول، به طور تصادفی، انتخاب شدند و از آنان خواسته شد تا به پرسشنامه ها پاسخ دهند. نتایج تحقیق نشان داد که رابطه دوستانه و صمیمی معلمان با دانش آموزان، نمونه برتر بودن معلمان برای دانش آموزان، تلاش درخور معلمان به منظور تفهیم مطالب آموزشی، احترام گذاشتن به دانش آموزان، و نیز موفقیت خانوادگی دانش آموزان موجب افزایش میزان انضباط کلاسی آنان می گردد.

کلیدواژه ها:

ارتباط معلم- دانش آموز ، بی انضباطی ، مسئولیت پذیری ، درک کردن ، تنبیه کردن ، نامطمئن بودن ، رهبری ، رفتار دوستانه