بررسی تاثیر اهمال کاری تحصیلی واضطراب امتحان بر ناامیدی مستمر در پیشرفت تحصیلی دانش آموزان مقطع ابتدایی

هدف: پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر سهل انگاری تحصیلی و اضطراب امتحان بر ناامیدی مستمر در پیشرفت تحصیلی دانش آموزان مقطع ابتدایی انجام شد. جامعه ی آماری کلیه ی دانش آموزان مقط ابتدایی در سال تحصیلی ۱۴۰۲-۱۴۰۳ بود. روش: نمونه ای با حجم ۴۵۰ نفر با روش نمونه گیری چند مرحله ای انتخاب شد. دانش آموزان پرسشنامه های درماندگی آموخته شده(LHS) ، اهمال کاری(PASS) و اضطراب امتحان(TAI) را تکمیل نمودند. همچنین میانگین نمرات آن ها به عنوان ملاک پیشرفت تحصیلی در نظر گرفته شد. پژوهش از نوع همبستگی بود و تجزیه و تحلیل داده ها با شاخص های آماری همبستگی و تحلیل مسیر انجام شد . یافته ها: نتایج نشان داد که هر یک از متغیرهای درماندگی آموخته شده، اضطراب امتحان و مسامحه تحصیلی با پیشرفت تحصیلی ارتباط منفی معنادار دارند و درماندگی آموخته شده با اضطراب امتحان و با اهمال کاری تحصیلی و همچنین اهمالکاری تحصیلی با اضطراب امتحان ارتباط مثبت معنادار دارد. تحلیل مسیر نشان داد که الگوی پیشنهادی رابطه ی درماندگی آموخته شده با پیشرفت تحصیلی با میانجی گری اهمال کاری تحصیلی و اضطراب امتحان از برازش خوبی برخوردار نیست. تعدیل هایی که صورت گرفت منجر به ایجاد سه الگو که برازش خوبی داشتند، شد.

کلیدواژه ها:

درماندگی آموخته شده ، پیشرفت تحصیلی ، اضطراب امتحان ، اهمال کاری تحصیلی