پیشگیری رشد مدار و کاهش بزهکاری نسل دوم: مطالعه ای بر فرزندان زندانیان

جمعیت کثیر و رو به افزایش زندانیان موجب شده است که خانواده های بسیاری در پی زندانی شدن پدر/مادر خانواده در معرض آسیب های جدی قرارگیرند. با زندانی شدن والدین کارکرد های رشدی، جامعه پذیری و کنترلی خانواده که اساسی ترین کارکرد های این نهاد هستند دچار اختلال می گردند. بروز چنین اختلالاتی در خانواده، مراحل مختلف رشد فرزندان را تحت تاثیر قرار داده و احتمال انحراف و حتی گرایش به بزهکاری را در آنان افزایش می دهد. بنا بر این خانواده زندانیان نیازمند حمایت همه جانبه می باشند چرا که در حالی در معرض شدید ترین آسیب ها قرار دارند که خود مرتکب جرمی نشده و گناهی نکرده اند. در این پژوهش که به روش ترکیبی «تحلیلی- توصیفی ، پیمایشی» با روش نمونه گیری تصادفی ساده انجام شده است، تعداد ۶۰ خانواده زندانی مورد بررسی قرار گرفته اند. جهت گردآوری داده ها از پرسشنامه استفاده شده است که روایی و پایایی آن با تایید اساتید مربوطه و گرفتن آلفای کرونباخ مورد اطمینان واقع شده است. پس از تکمیل پرسشنامه ها، داده ها با استفاده از آزمون t یک نمونه ای مورد سنجش قرار گرفت. نتایج به دست آمده بیانگر آن است که۸۵ درصد از خانواده زندانیان در تامین خوراک و پوشاک فرزندان با دشواری مواجه هستند و۸۰ درصد از فرزندان زندانیان رفتار مجرمانه والد زندانی خویش را تایید می نمایند، این بدین معنا است که در معرض جامعه پذیری منفی قرار دارند و در ۷۷ درصد از خانواده های زندانیان کنترل لازم بر فرزندان وجود ندارد. متاسفانه نتایج تحقیق نشان داد نهاد های حمایتی از جمله انجمن حمایت از زندانیان توجه کافی به خانواده زندانیان ندارند و در تامین نیاز های آنان تلاش لازم را به عمل نمی آورند. نتایج پژوهش بیانگر آن است که زندانی شدن والدین در کارکرد های اساسی خانواده اختلال ایجاد می نماید و فرزندان آنان را در معرض خطر گرایش به بزهکاری قرار می دهد.

کلیدواژه ها:

واژگان کلیدی: اطفال در معرض خطر ، خطر بزهکاری ، اطفال والد زندانی ، پیشگیری رشد مدار