مدارس هوشمند: بستری برای ارتقای تعامل و مشارکت فراگیران در دوره ابتدایی

با پیشرفت روزافزون فناوری و دیجیتال سازی در تمامی جوانب زندگی، نظام آموزشی نیز با تغییرات بنیادینی مواجه شده است. مدارس هوشمند به عنوان یکی از نمادهای این تحول، با استفاده از ابزارها و فناوری های نوین، فرایند یادگیری را دگرگون کرده اند. در این میان، نقش آموزگاران به عنوان راهبران یادگیری تعاملی، اهمیت ویژه ای یافته است. ضرورت بررسی نقش آموزگاران در مدارس هوشمند از چند جنبه قابل تامل است. با ورود فناوری های نوین به مدارس، روش های سنتی تدریس جای خود را به روش های تعاملی و مبتنی بر فناوری داده اند. بررسی نقش آموزگاران در این تغییر، ضروری است. توانمندی آموزگاران در استفاده از فناوری های هوشمند، می تواند بهبود کیفیت آموزش و یادگیری را به دنبال داشته باشد. با توجه به اینکه فراگیران امروز، نسل آینده جامعه را تشکیل می دهند، آمادگی آنها برای استفاده از فناوری های نوین، اهمیت بسیاری دارد. استفاده از فناوری های تعاملی می تواند محیط یادگیری را برای فراگیران جذاب تر و انگیزه بخش تر کند. با وجود همه گیر شدن فناوری های هوشمند در مدارس، چالش هایی نیز در این زمینه وجود دارد. یکی از مهمترین این چالش ها، نقش و جایگاه آموزگاران در فرایند یادگیری تعاملی است. در این مقاله، نقش آموزگاران در مدارس هوشمند و راهبری یادگیری تعاملی با کمک فناوری بررسی شده است. استفاده از فناوری های نوین در مدارس، نیازمند تغییراتی اساسی در روش های تدریس و نقش آموزگاران است. آموزگاران به عنوان راهبران این فرایند، باید مهارت ها و دانش لازم را برای استفاده از ابزارهای هوشمند داشته باشند. نتایج این تحقیق نشان می دهد که توانمندی آموزگاران در استفاده از فناوری های هوشمند، تاثیر بسزایی در کیفیت یادگیری فراگیران دارد و می تواند محیط یادگیری را جذاب تر و موثرتر کند.

کلیدواژه ها:

هوشمندسازی ، مدارس ، فناوری ، آموزش ابتدایی ، یادگیری تعاملی