تبیین لزوم یادگیری مهارت های زندگی در بهبود کیفیت فرایند تعلیم و تربیت دانش آموزان

نظام آموزش جهانی معرف یک چار چوب جامع برای تحقق اهداف نظام آموزش مهارت های زندگی است. اصطلاح «مهارت های زندگی» به مهارت های لازم برای رشد و شکوفایی توانایی های روانشناختی- اجتماعی یعنی مهارت هایی اطلاق می شود که فرد را قادر می سازد تا با مقتضیات، دشواری ها و فشار های زندگی روزمره برخورد کند. این مهارت ها عموما در قالب مهارت های شخصی و اجتماعی مورد نیاز جوانان برای رفتاری همراه با اعتماد و یقین به خود و به دیگران و به طور کلی به اجتماع تعریف می شود. مهارت هایی که لازمه برقراری روابط موثر بین فردی و ایفای وظایف اجتماعی بیشمار می رود و فرد را در تصمیم گیری های قاطع و حل و فصل مناقشات بدون صدمه به خود و دیگران یاری می رساند. مهارت هایی که نوجوانان و بزرگسالان را قادر می سازد تا با حق انتخاب سالم در زندگی، مقاومت بیشتر در قبال فشار های منفی و کاهش رفتارهای مضر، مسئولیت بیشتری نسبت به زندگی داشته باشند. در این پژوهش به بررسی بررسی اهمیت آموختن مهارت های زندگی در ارتقای کیفیت فرایند یادگیری دانش آموزان پرداخته می شود.

کلیدواژه ها:

مهارت ارتباطی ، تعلیم و تربیت ، دانش آموز ، ارتباط بین فردی. جامعه