بررسی خطرپذیری دانش آموزان در برابر اعتیاد و نقش نظام آموزشی در کاهش آن

امروزه جوامع بشری مشکلات فرهنگی خود را با به کارگیری نیروی عظیم انسانی حل نموده و مشکلات اقتصادی، سیاسی، مالی و صنعتی خود را نیز با تقویت نیروی فکری انسانها و استفاده بهینه از آن حل می کنند. تردیدی نیست در جوامعی که مغزهای متفکر و اندیشمندان آن افرادی متعهد و پایبند به اصول انسانی هستند رشد و ترقی بیشتری مشاهده شده و مشکلات یکی پس از دیگری رفع شود و بالعکس، جوامعی که از این نیرو بهره کمتری می برند ضعف و گرفتاری و مشکلات آنها بیشتر است .یکی از مشکلات شایع و دامن گیر در دنیای امروز، گرایش روزافزون به مواد روان گردان و مصرف آن هاست؛ موادی که هیچ سودی برای جسم و روان ندارند. مصرف این مواد سبب تغییرات مخرب خلقی، عاطفی، شناختی و رفتاری مصرف کننده می شود، به طوری که یک یا چند بار مصرف آن ها موجب وابستگی جسمانی و روانی، وابستگی جسمی و روانی فرد می شود و علاوه بر آن، در هر بار مصرف نیاز به مقدار بیشتری از آن است تا حداقل تجربه روانی در مصرف قبلی را ایجاد کند. از طرف دیگر، کنار گذاشتن آن بروز علائم آزاردهنده جسمی و روحی را سبب می شود و مسمومیت در بدن ایجاد می کند. مشروبات الکلی، تریاک، حشیش، ماری جوانا و مت آمفتامین از این نوع هستند.

کلیدواژه ها:

دانش آموزان ، اعتیاد ، روان گردان ، نظام آموزشی.