ارزیابی استفاده از فناوری اطلاعات و ارتباطات در آموزش و یادگیری در دوره متوسطه

فناوری اطلاعات و ارتباطات (ICT) به نیرویی تبدیل شده است که بسیاری از جنبه های زندگی ما و هر جنبه از تلاش های انسانی مانند آموزش، پزشکی، تجارت، حقوق و مهندسی را تغییر داده است. آموزش یک فعالیت اجتماعی است و آموزش با کیفیتی دارد. به طور سنتی با معلمانی که درجات بالایی از تماس چهره به چهره شخصی با دانش آموزان دارند مرتبط است. با حرکت سریع جهان به سمت رسانه ها و اطلاعات دیجیتال، نقش فناوری اطلاعات و ارتباطات در آموزش بیشتر و بیشتر می شود. با این حال، شاخص های مربوط به جذب فناوری و استفاده در آموزش در مدارس متوسطه در ایران وجود ندارد و بیشتر مدارس همچنان از روش سنتی برای انتشار دانش استفاده می کنند. در این پژوهش از روش تحقیق کیفی استفاده شده است. تحقیقات ثابت کرد که سن و جنسیت پاسخ دهندگان تا حد زیادی بر پذیرش و استفاده آنها از فناوری اطلاعات و ارتباطات تاثیر می گذارد زیرا دانش آموزان، معلمان جوان و مرد دانش و علاقه بیشتری به استفاده از فناوری اطلاعات و ارتباطات برای آموزش یادگیری داشتند. تفاوت هایی در تامین رایانه ها و امکانات فناوری اطلاعات و ارتباطات در مدارس متوسطه وجود دارد، زیرا مدارس مناطق شهری دارای برخی از امکانات فناوری اطلاعات و ارتباطات بودند، اگرچه آنها ناکافی بودند، تهویه مناسبی ندارند، به اندازه کافی جادار نیستند و سیستم روشنایی ضعیفی دارند. با این حال، برخی از معلمان رایانه شخصی خود (رایانه های شخصی، لپ تاپ یا تبلت) را برای استفاده داشتند، اگرچه همیشه از آنها برای آموزش و یادگیری استفاده نمی کنند. در نتیجه، تاثیر فناوری اطلاعات و ارتباطات در آموزش و یادگیری در مدارس متوسطه کم بود.

کلیدواژه ها:

فناوری اطلاعات و ارتباطات ، کامپیوتر ، آموزش ، یادگیری