ساخت و رواسازی پرسشنامه یاری گری

یاری­گری که یکی از انواع رفتار جامعه­پسند است به اقدام یا فعالیت دواطلبانه­ای اشاره دارد که فرد در جهت کمک به دیگران بدون داشتن هرگونه چشم داشت یا انتظاری نشان می­دهد. در این پژوهش هدف ساخت ابزاری روا و پایا جهت اندازه­گیری سازه یاری­گری بود. پرسشنامه یاری­گری براساس مطالعه پیشینه توسط پژوهشگران طراحی و با نظر متخصصین تغییراتی در آن اعمال و در نهایت با ۳۰ گویه برای اجرای نهایی آماده شد. این پژوهش از نوع توصیفی-پیمایشی بوده این پژوهش از نوع توصیفی-پیمایشی بوده و جامعه آماری مورد مطالعه دانشجویان روانشناسی و علوم تربیتی دانشگاه علامه طباطبایی در سال ۱۴۰۲-۱۴۰۱ بودند که از طریق روش نمونه­گیری چندمرحله­ای به حجم ۲۴۲ از این جامعه انتخاب شدند.  بعد از طراحی پرسشنامه همسانی دورنی سوالات از طریق ضریب آلفا کرونباخ و روایی سازه آن از طریق تحلیل عاملی اکتشافی و تاییدی مورد بررسی قرار گرفت. همچنین روایی واگرا از طریق سوالات خودمحوری بررسی شد و روایی واگرای آن تایید شد. تحلیل عاملی ۵ عامل شامل کمک­های داوطلبانه، کمک به خانوداه و دوستان، کمک به فامیل و غریبه­ها، کمک­های کوچک و کمک­های موقتی را شناسایی کرد. همچنین نتایج نشان داد که افراد تمایل بیشتری برای کمک به افراد خانواده و دوستان­شان دارند که این نتیجه با نظریه­های تکاملی موجود در این زمینه همخوانی دارد. پژوهش حاضر بر روی دانشجویان انجام شده و قابل تعمیم به سایر اقشار نیست، لذا توصیه می­شود این ابزار در سایر اقشار و رده­های سنی­ دیگر نیز اجرا و ویژگی­های روانسنجی آن مورد مطالعه قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

تحلیل عاملی ، رفتار جامعه پسند ، روایی سازه ، همسانی درونی ، یاری گری