بررسی عناصر برنامه درسی پژوهش محور

پژوهش حاضر با هدف بررسی عناصر برنامه درسی پژوهش محور انجام شد. رویکرد برنامه درسی پژوهش محور برای دانش آموزانی که در هزاره سوم تربیت می شوند و باید عادتهای تفکر، پژوهشگری و حل مساله را برای جهان پرشتاب و پرتحول فرا بگیرند لازم است اعمال شود. این شیوه آموزش باعث می شود که دانش آموزان به درک و فهم مواد و وسایل نائل شده و انگیزه بالایی پیدا کنند، که سبب پیشرفت تحصیلی و ارتقای سطح درک آنان می شود. جهتگیری برنامه درسی پژوهش محور به سمت دانش آموز مداری است و تاکید بر رشد مهارتهای شناختی دارد. در این رویکرد بر پرورش مهارتهای کاوشگری و تصمیم گیری تاکید شده است، بنابراین مدارس و معلمانی که در چارچوب این برنامه درسی عمل می کنند، دانش آموزان را به شناسایی مسایل، انتخاب راه حلهای گوناگون، تجزیه و تحلیل اطلاعات و تصمیم گیری تشویق می کنند. طرفداران این رویکرد معتقدند در تدریس و یادگیری تمرکز باید روی یادگیرنده باشد و محتوا و موضوع درسی تا آن حد مهم است که دانش آموز بتواند از طریق آن مفهوم سازی کرده و معنای شخصی خودش را بدست آورد. موضوعات درسی باید فرصتهایی را برای تفکر و بحث علمی بوجود آورند و دانش آموزان بتوانند از طریق آن به تولید دانش بپردازند. طبق این دیدگاه ما نمی توانیم یادگیری را به حیطه های مجزای شناختی، عاطفی و روانی و حرکتی تقسیم کنیم. بنابراین در این رویکرد از تعامل پیوسته معلم دانش آموز، سخن به میان آمده و در ارزشیابی نیز تاکید این گروه بر دانش آموزان و فرآیند اجراست نه محصول و بازده. این پژوهش از نوع پژوهش های کاربردی و شیوه بررسی آن نیز توصیفی- تحلیلی می باشد. همچنین از شیوه مطالعه منابع کتابخانه ای برای جمع آوری اطلاعات و داده های پژوهش، استفاده شده است

کلیدواژه ها:

آموزش و پرورش ، برنامه درسی ، تدریس ، یادگیری