بررسی اصول یاددهی و یادگیری موفق

نظام های آموزش و پرورش مترقی و پیشرو در پی آن هستند که با استفاده از روش های مناسب آموزش، فراگیران را از حالت منفعل خارج ساخته و شرایط درگیری آنان را با موضوع درس فراهم کند و شاگرد محوری را جایگزین معلم محوری نماید. در استفاده از روشهای تدریس، تنها به محتوا و دانش ارائه شده بسنده نمی شود بلکه از آن به عنوان محمل و وسیله ای برای توسعه مهارتهای تفکر و یادگیری در سطوح بالا هم استفاده می شود. متاسفانه بر اساس نتایج اولیه به دست آمده از سومین مطالعه بین المللی ریاضیات و علوم در دوره ابتدایی و راهنمایی نشان می دهد که دانش آموزان کشور ما در مقایسه با دانش آموزان سایر کشورهای جهان از سطح و توانایی پایینی در زمینه مهارت های تفکر برخوردارند. بنابراین با این نگرش که نقش سنتی معلم به عنوان توزیع کننده دانش از طریق آموزش مستقیم و توضیح و سخنرانی دیگر به پایان رسیده باشد، شایسته است که این چشم انداز بر نظام تعلیم و تربیت کشور مستولی گردد که چگونه دانستن و چگونه انجام دادن، چگونه با دیگران زیستن و چگونه شدن را یاد بگیریم و بر خودآغاز گری، خود مشاهده گری و خود قضاوتی درباره این که چه چیزی را بیاموزیم، چگونه بیاموزیم و چرا بیاموزیم تاکید داشته باشیم تا به این وسیله فراگیر به کمک معلم خود بتواند یادگیری خود را تنظیم و سطح توجه اش را به طور ارادی نمایان و در جریان یادگیری، اعمال خود را کنترل کند. در این راستا پژوهش حاضر با هدف بررسی اصول یاددهی و یادگیری موفق انجام شد. نوع پژوهش، کاربردی و شیوه بررسی آن نیز توصیفی- تحلیلی می باشد. همچنین از شیوه مطالعه منابع کتابخانه ای برای جمع آوری اطلاعات و داده های پژوهش، استفاده شده است.

کلیدواژه ها:

آموزش و پرورش ، تدریس ، یادگیری